MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar vekili tarafından, davalı aleyhine 15.10.2015 gününde verilen dilekçe ile komşuluk hukukundan kaynaklı tazminat talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 24.03.2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, komşuluk hukukundan kaynaklanan maddi tazminat isteğine ilişkindir.
Davacılar vekili, müvekkillerinin 209 ada 24 parsel sayılı taşınmazdaki 3 numaralı bağımsız bölümün maliki olduklarını, davalı yüklenicinin aynı yer 16 parsel sayılı taşınmazda inşaat yaptığını, hafriyat çalışmaları için inşaatın yanındaki kaldırım ve bordürlerin davalı tarafından söküldüğünü, 16.08.2015 tarihinde aşırı yağıştan kaynaklı olarak inşaatın bodrum katının sular altında kaldığını, davalının tedbirsizliğinden yağmur sularının inşaatın bodrum katından müvvekillerinin konutlarına aktığını belirterek 7.406,00 TL maddi tazminatın 16.08.2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile müvekkillerine ödenmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulü ile “toplam 7.406,00-TL"nin 16/08/2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacılara verilmesine” karar verilmiştir
Hükmü, davalı vekili temyiz etmiştir.
TMK m. 683 deki "Bir şeye malik olan kimse, hukuk düzeninin sınırları içinde, o şey üzerinde dilediği gibi kullanma, yararlanma ve tasarrufta bulunma yetkisine sahiptir. Malik, malını haksız olarak elinde bulunduran kimseye karşı istihkak davası açabileceği gibi, her türlü haksız elatmanın önlenmesini de dava edebilir” hükmü ile mülkiyet hakkının kanunla toplum yararına kısıtlanabileceği temel ilke olarak kabul edilmiştir. Aynı maddenin ikinci fıkrasında, mülkiyet hakkının nasıl korunacağı hükme bağlanmış, 730 ve 737. maddeleriyle de taşınmaz malikinin başkalarına zarar vermesinin önlenmesi hedeflenmiştir.
Yapma, kaçınma, katlanma olarak özetlenebilecek bu sınırlamaların önemli bir bölümü TMK’nin "komşu hakkı" başlığı altında, 737 ile 750. maddeleri arasında düzenlenmiş, 751 ile 761. maddelerinde de yine malikin yapması ve katlanması gereken hususlar belirtilmiştir.
Komşuluk hukukundan kaynaklanan tazminat davalarında öncelikle davacının uğramış olduğu zararın miktarının bilirkişi aracılığı ile tespit edilmesi, tazminatın bu zarara göre tayin ve takdir edilmesi gerekir. Hemen belirtmek gerekir ki, tazminat miktarı hiçbir zaman zararı aşamaz. Ancak, davacının zararın artmasında kusuru varsa, tazminat miktarı 6098 sayılı Borçlar Kanununun 52. maddesine göre indirilmeli veya tamamen ortadan kaldırılmalıdır. TMK’nin 737 ve 730. maddelerinden doğan sorumluluk kusura bağlı bir sorumluluk olmadığından, davalının kusursuz olması tazminat miktarının düşürülmesinde etkili olamaz.
Somut olaya gelince; mahkemece, 05.02.2016 tarihinde uzman bilirkişiler eşliğinde mahallinde yapılan keşif sonucu alınan bilirkişi raporu ile Giresun 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2015/69 değişik iş sayılı dosyasından davacının toplam zararının 7.406,00 TL olduğu saptanmışsa da inşaat mühendisi ile mimar bilirkişilerden alınan raporda, zarardan davacıların %25 oranında, davalının ise %75 oranda kusurlu olduklarının tespit edildiği anlaşıldığından bilirkişilerden tarafların kusur oranlarına göre davalının sorumlu olacağı tazminat miktarının hesaplanması için ek rapor alınması gerekmektedir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle mahkemece, eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 29.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.