MAHKEMESİ : Konya 4. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 04/12/2012
NUMARASI : 2010/42-2012/519

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı sigorta şirketleri vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, davalı A.. Y.."ın sürücüsü, davalı D. Sigorta"nın trafik (ZMSS) sigortacısı olduğu aracın sebebiyet verdiği trafik kazasında karşı araç içerisinde yolcu olarak bulunan davacının eşi ve desteği S. K."nun vefat ettiğini, davalı S. Sigorta A.Ş.nin müteveffanın içinde olduğu aracın trafik sigortacısı olduğunu ileri sürerek, ıslahla birlikte 30.636,23 TL. destekten yoksun kalma tazminatı ile 50.000,00 TL. manevi tazminatın faiziyle tahsiline karar verilmesini talep etmiş, bilahare; davalı D. Sigorta hakkındaki davadan ödeme sebebiyle vazgeçtiklerini bildirmiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini savunmuştur.
Aynı olay sebebiyle müteveffanın babası ve annesi olan davacılar S.. K.. ve N.. K.. vekili tarafından Konya 1.Asliye Hukuk Mahkemesinin 2011/763 Esas sayılı dosyası ile ıslahla birlikte davacı Salih için 14.517,30 TL., davacı Nursen için 19.094,10 TL. destekten yoksun kalma tazminatının tahsili için davalılar S. Sigorta A.Ş. ve D. Group Sigorta A.Ş. aleyhine açılan dava bu dosya ile birleştirilerek yargılamaya devam edilmiştir.
Mahkemece, toplanan delillere göre, asıl davada; davacı Ferya davalı D. Sigorta hakkındaki davasından vazgeçtiğinden bu davalı yönünden karar verilmesine yer olmadığına, davacının diğer davalı sigorta şirketi hakkındaki ıslah edilen maddi tazminat talebinin kabulüne, davacının davalı A.. Y.. hakkındaki manevi tazminat talebinin 10.000,00 TL. yönünden kısmen kabulüne, birleştirilen davada; ıslah edilen maddi tazminat taleplerinin kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı sigorta şirketleri vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
1-) Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı D. Group Sigorta A.Ş. vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının, davalı S. Sigorta A.Ş. vekilinin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-) Davalı S. Sigorta A.Ş. vekilinin diğer temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi tazminat istemine ilişkindir.
a-) Yargılama sırasında alınan 13.7.2012 tarihli bilirkişi hesap raporunda 31.3.2011 tarihli kusur bilirkişi raporunda belirtilen (S. Sigorta"ya sigortalı araç sürücüsünün % 70 oranındaki) kusur oranı itibariyle tazminat hesabı yapılıp mahkemece davacı F. K. (Y.) yönünden yazılı şekilde hüküm kurulmuş ise de; dava dilekçesinde maddi tazminat tutarının davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili talep edilmiş olduğundan ve müteveffa Serhat Kuzu kaza sırasında davalı S. Sigorta şirketine sigortalı araç içerisinde yolcu olarak bulunup olayda kusuru olmadığından zarara sebebiyet verenlerin BK.nun 50, 51.maddeleri gereğince zarardan müteselsil sorumluluk esaslarına göre sorumlu olacakları açıktır.
Müteselsil sorumlulukta, kural olarak borçlulardan her biri, BK.nun 141. 142. Maddesine göre, borcun tamamından sorumludur. Nitekim, 2918 sayılı KTK.nun 88/1 maddesinde trafik olayı nedeniyle müteselsil sorumluluk öngörülmüştür. BK.nun 146.maddesi uyarınca, sorumluların iç ilişkide kusur oranına göre, birbirlerine rücu hakları da mevcuttur.
Bu durumda, mahkemece davalıların müteselsil sorumluluk ilkeleri gereğince kusur indirimi yapılmadan zararın tamamından sorumlu tutulmaları ve ayrıca; olayda yukarıda açıklandığı üzere müşterek müteselsil sorumluluk ilkesi geçerli olduğundan davalı D. Group Sigorta A.Ş. nin yargılama sırasında 08.9.2011 tarihinde davacı F. K. için yaptığı 30.000,00 TL.lık ödemenin bilirkişi raporuyla belirlenen zarar kaleminden mahsup edilip sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, kusur oranları esas alınıp mahsup yapılmadan yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
b-) Davalı vekili olayda müteveffanın hatır için taşındığını savunmuş olup, hatır taşımaları bir menfaat karşılığı olmadığı cihetle, bu gibi taşımalarda BK.’nun 43. maddesi (6098 S.BK.mad.51) uyarınca tazminattan uygun bir indirim yapılması, gerek öğretide gerekse Yargıtay İçtihatlarında benimsenmiş ve yerleşmiş bulunmaktadır. Hâkim, tazminattan mutlaka indirme yapmak zorunda değilse de, bunun dahi gerekçesini kararında tartışması ve nedenlerini göstermesi gerekir.
Somut olayda, dava dışı sürücü ile müteveffanın arkadaş oldukları, kaza günü birlikte seyahat ettikleri esnada kazanın meydana geldiği anlaşılmakta olmasına karşın, mahkemece olayda hatır taşıması bulunup bulunmadığı dosya kapsamı itibariyle tartışılıp irdelenmiş değildir.
O halde mahkemece, bu savunma üzerinde durularak, taşımanın hatır için olup olmadığı, tarafların yakınlığı, varsa hatır için taşımanın kimin arzusu ve ne amaçla yapıldığı gibi olayın özel şartları göz önüne alınarak araştırma ve inceleme yapılması, BK.’nun 43. maddesi hükmünce tazminattan indirim yapılıp yapılmayacağı hususunun tartışılıp değerlendirilmesi gerekirken, bu yön göz ardı edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ; Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı D. Group Sigorta A.Ş. vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının, davalı S. Sigorta A.Ş. vekilinin ise sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı S. Sigorta A.Ş. vekilinin diğer temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacı ve davalı S. Sigorta A.Ş"ye geri verilmesine, aşağıda dökümü yazılı
2.175,29 TL kalan harcın temyiz eden davalı D. Group Sigorta AŞ"den alınmasına 30.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.