Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2012/4030 Esas 2012/5137 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 08.01.2008 gününde verilen dilekçe ile borçlu olmadığının tespiti istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 21.06.2011 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı “... Otogarı Elektrik Tesisi, Orta Gerilim, Kuvvetli ve Zayıf Akım Sistemleri” yapım işini yüklendiğini, eseri meydana getirerek davalı Belediyeye teslim ettiğini, ancak belediyenin eserde ayıplar saptadığından bahisle, ayıpların giderilmesi için yapılan harcamalar sebebiyle 6108.09.00 TL istemde bulunduğunu, davalıya bu miktar kadar borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Davalı ... eserin sözleşme ve eklerine uygun yapılmadığını ayıpların saptanması ve davalının ayıpları gidermemesi üzerine ayıplı işlerin bir başka şirkete yaptırıldığını, ona yapılan ödemelerden ayıba karşı tekeffül hükümleri gereğince davalının sorumlu olacağını, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, ortaya çıkan ayıplardan davacı ve davalı %50’şer oranında kusurlu olduğundan 3054.05.00 TL sebebiyle davacının davalıya borçlu olmadığının tespitine fazla istemin reddine karar verilmiştir.
Hükmü taraflar temyiz etmiştir.
1-Taraflar arasında davacı yüklenicinin davalı Belediyenin ihaleye çıkardığı “... Otogarı Elektrik Tesisi, Orta Gerilim, Kuvvetli ve Zayıf Akım Sistemleri” işini sözleşme ve sözleşme eki genel ve teknik idari şartnamelere uygun olarak yapmayı yüklendiği çekişmeli değildir. Davalı Belediyenin yaptığı işlemler sonucu eserde ayıplar meydana geldiği ve bu
ayıplardan davalının sorumlu olduğunun saptandığı anlaşılmaktadır. Uyuşmazlık, gerçekten eserde ayıp olup olmadığı ve eserde ayıp varsa bunlardan yüklenicinin ayıba karşı tekeffül borcu sebebiyle sorumlu tutulup tutulamayacağı noktalarındadır. Alınan bilirkişi raporlarına göre eserdeki ayıplar yeraltından geçirilen elektrik tesisatının beton koruma veya çelik boru içerisine alınmamasından kaynaklanmaktadır. Burada öncelikle belirtilmelidir ki sözleşme eki teknik şartnamenin 01.9.17 maddesi gereğince “taşıt çalışan yolları aşan kablolar beton galeri içinde değilse, çelik boru, büz, beton kanal içine döşenecektir”. Görülüyor ki, davalı yüklenici teknik şartnamenin anılan hükmüne uymamış kabloları koruyucu büz, beton kanal veya çelik boru içine almamıştır.
Kaldı ki, teknik şartnamede böyle bir hüküm bulunmasa dahi kural olarak yüklenicinin basiretli bir tacir gibi eseri fen ve sanat kurallarına uygun meydana getirmesi gerekir. Zira yüklenici işinin ehli iş sahibine göre konusunun uzmanı kişidir. Hizmet aktinde olduğunun aksine iş sahibine bağlı olarak ve onun talimatlarıyla hareket etmez. İşinde bağımsızdır. Bu niteliklerinden dolayı da yükleniciden tecrübeli ve uzman bir kimsenin teknik ve sanat kurallarına uygun hareket tarzını ölçü alması beklenir.
Yapılan bu saptamalara göre eserdeki ayıplar yüklenicinin hem teknik şartnameye uygun davranmamasından hem de özen borcuna aykırı hareket etmesinden kaynaklandığından eserin onarımı için davalı tarafından yapılan giderlerden davacı yüklenici sorumludur.
Açıklanan nedenlerle davanın reddi yerine hukuki olan konuda bilirkişi ve raporuna bakılarak ve yeri olmadığı halde kusur paylaşımı yapılmak suretiyle istemin yazılı olduğu şekilde kabulü doğru olmamıştır.
Karar açıklanan nedenle bozulmalıdır.
2-Yukarıdaki bozma nedenine göre davacının itirazlarının incelenmesi gerekmemiştir.
SONUÇ:Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan hükmün davalı yararına BOZULMASINA, 2. bent uyarınca davacının temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, peşin yatırılan harcın istek halinde davalı tarafa iadesine, 06.04.2012 gününde oybirliği ile karar verildi.