Nitelikli cinsel saldırı - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/2713 Esas 2020/3343 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2713
Karar No: 2020/3343
Karar Tarihi: 07.09.2020

Nitelikli cinsel saldırı - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/2713 Esas 2020/3343 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Silifke Ağır Ceza Mahkemesi'nde verilen 15.11.2018 gün ve 2018/209 Esas, 2018/405 Karar sayılı hükümlere yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu reddedilmiştir. Sanığın konut dokunulmazlığının ihlali suçundan mahkumiyetine ilişkin temyiz istemi reddedilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen ek karar da usul ve kanuna uygun olduğundan, sanığın temyiz itirazları reddedilmiş ve ek karar onanmıştır. Ancak, sanık hakkında nitelikli cinsel saldırı suçundan mahkumiyet kararı verilmesi yerine, teşebbüs suçu şeklinde mahkumiyet kararı verilmesi hatalı bulunmuştur. Kanuna uygun olmayan bu kararın bozulmasına karar verilmiş ve dosya ilk derece mahkemesine gönderilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu, 36. madde (Gönüllü Vazgeçme)
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu, 302/2-4. madde ve fıkraları (Temyiz İsteminin Esastan Reddedilmesi)

14. Ceza Dairesi 2020/2713 E. , 2020/3343 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair Silifke Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 15.11.2018 gün ve 2018/209 Esas, 2018/405 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi, konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz isteminin reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm ile temyiz isteminin reddine dair ek karar temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümle ilgili ek kararın incelenmesinde;
Gerekçesi gösterilmek suretiyle temyiz isteminin reddine dair verilen ek karar usul ve kanuna uygun olduğundan, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle ek kararın ONANMASINA,
Sanık hakkında nitelikli cinsel saldırı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme yönelik Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine
Ancak;
Mağdurenin aşamalardaki beyanları, savunma nazara alındığında sanığın olay günü mağdurenin arkasından sarılarak şalvarını çıkarmaya çalışıp boynunun altından öpmeye başladığı sırada mağdurenin bağırması üzerine eylemini tamamlamasına engel harici neden olmaksızın kendiliğinden son vererek bıraktığı tüm dosya içeriğinden anlaşıldığından, ilk derece mahkemesince 5237 sayılı TCK"nın 36. maddesinde yer alan gönüllü vazgeçme düzenlemesi de nazara alınıp, mevcut haliyle eylemin cinsel saldırı suçunu oluşturduğu gözetilerek hüküm kurulması gerekirken suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek nitelikli cinsel saldırı suçuna teşebbüsten mahkumiyet kararı verilmesi karşısında, anılan hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin 25.01.2019 gün ve 2019/252 Esas, 2019/208 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Adana Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesine gönderilmesine, 07.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.