Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/1841 Esas 2015/953 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1841
Karar No: 2015/953
Karar Tarihi: 20.05.2015

Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/1841 Esas 2015/953 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, inşaat sahibi bir firmanın barikatla çevrili şantiyeye bıraktığı kalın elektrik kablolarını çalmakla suçlanmıştır. Yapılan incelemeler sonucunda suçlu bulunan sanığa, 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (TCK) 142/1-b maddesi uyarınca ceza verilmiştir. Ancak Temyiz Mahkemesi, kabloların açıkta bırakılması sebebiyle suçun 5237 Sayılı TCK'nın 142/1-e maddesine uyduğunu belirtmiştir. Hüküm fıkrasından, sanığın 5237 Sayılı TCK'nın 53. maddesi uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar çocukları üzerindeki haklardan yoksun kalmayacağı şeklinde verilen karar, bozulmuştur. Daha sonra, sanığın cezasının infazı tamamlanana kadar çocukları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinin kısıtlanması gerektiği kararlaştırılmış ve hüküm düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddeleri ise şöyledir: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-e, 142/1-b ve 53/1-a,b,c,d,e bentleri.

22. Ceza Dairesi 2015/1841 E. , 2015/953 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Mağdur beyanı ve tüm dosya kapsamına göre, mağdurun yetkilisi olduğu firmanın yıkım sonucu inşaattan çıkardıkları ve tekrar kullanılmak üzere ayırarak çevresi iki metre yüksekliğinde barikatla çevrili şantiye alanına bıraktıkları kalın elektrik kablolarının çalındığının anlaşılması karşısında; sanığın aldığı suça konu kabloların kullanım gereği açıkta bırakılması sebebiyle eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-e maddesine uyduğu gözetilmeden aynı yasanın 142/1-b maddesi ile hakkında yazılı şekilde hüküm kurulması anılan maddelerde öngörülen ceza miktarları aynı olduğundan sonuca etkili görülmeyerek, bozma nedeni yapılmamış ve tebliğnamedeki bozma düşüncesi benimsenmemiştir.
Yapılan Duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre sanığın diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi uygulamasında (a,b,c,d,e) bentlerinde belirtilen haklardan yoksunluğun hükmolunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, (c) bendindeki kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından yoksunluğun ise koşullu salıverilmeye kadar devam edeceğine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından ""TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölüm çıkartılarak, yerine ‘‘Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin ""a,b,c,d,e"" bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. Fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına’’ cümlesinin eklenmesine karar verilmek suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.