MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının iş sözleşmesinin haklı sebep olmadan feshedildiğini, ödenmeyen alacaklarının bulunduğunu ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalılar vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla mesai alacağına hak kazanıp kazanmadığı hususu tartışmalıdır.
Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davalıya ait işyerinde mekanik ve bakım onarım ustası olarak çalışan davacının, iki vardiya halinde çalışırken, işyerinde yapılan teftiş sonrasında üç vardiya halinde çalıştığı, davacının iki vardiya halinde çalışılan dönemde, gündüz çalışmasında haftalık dokuz saat fazla mesai, akşam çalışmasında haftalık onbeş saat fazla mesai yaptığı kabulü ile haftalık toplam oniki saat fazla mesai tespit edildiği anlaşılmaktadır. Davacı ile aynı işi yapan emsal dosyalardaki tespitlere göre, Dairemizin 17.03.2015 tarihli, 2013/35998 esas-2015/10456 karar sayılı ilamı da nazara alınarak, üçlü vardiyaya geçilene kadar, gündüz vardiyasında haftalık onbir saat fazla mesai yapıldığı, gece vardiyasında ise haftalık onsekiz saat fazla mesai yapıldığı kabul edilmeli; davacının gece-gündüz vardiya dönüşümlerinin ne sıklıkla gerçekleştiği şahit anlatımlarına yeniden başvurularak netleştirilmeli ve neticeye göre fazla mesai ücreti alacağı hesaplanmalıdır. Belirtilen kabullerin yazılı işyeri kayıtlarına dayanmadığı da nazara alınarak, önceki karardaki takdiri indirim oranı ile hüküm altına alınmalıdır. İşverence, teftiş sonrasında davacıya yapılan ödemeler de önceki karardaki gibi mahsup edilerek sonuca gidilmelidir.
Mahkemece, bu yönler gözetilmeksizin eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Ayrıca söz konusu emsal karar ve davacının ihtarnamesi nazara alınarak kıdem tazminatı dışındaki alacak kalemlerine temerrüt tarihinden itibaren faize hükmedilmemesi de isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 16.04.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.