Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2018/5745 Esas 2021/11505 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5745
Karar No: 2021/11505
Karar Tarihi: 30.03.2021

Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2018/5745 Esas 2021/11505 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında atılı suçun tehdit olduğu ve yerel mahkeme tarafından mahkumiyet kararı verildiği belirtilmektedir. Ancak, mahkemenin sanığın hukuki durumunu önceden belirlemek için yeterli inceleme yapmadığı, suç tarihi itibariyle CMK'nın 231. maddesi ile ilgili yapılan değişikliklerin uygulanamayacağı, ve hüküm açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilirken yeterli bir gerekçe sunulmadığı için kararın bozulduğu belirtilmektedir. Kanunlar ise şöyle açıklanmaktadır:
- Temyiz süresi yönünden halen yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK’nın 310. maddesi gereğince o yer Cumhuriyet savcısı tarafından dilekçenin karar tarihinden itibaren bir aylık süresi içinde verilmediği anlaşıldığından, tebliğnameye aykırı olarak, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca o yer Cumhuriyet savcısının TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
- 6545 sayılı Kanun'un 72. maddesiyle, CMK’nın 231/8. maddesinde yapılan değişikliğin suç tarihi itibariyle yürürlükte olmaması nedeniyle, CMK\"nın 231. maddesinin uygulanmasına engel mahkumiyeti bulunmayan sanığın, kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları gözönünde bulundurularak, yeniden suç işleyip işlemeyeceği konusunda bir değerlendirme yapılıp, sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği gözetilmelidir.

4. Ceza Dairesi 2018/5745 E. , 2021/11505 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

K A R A R

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Temyiz süresi yönünden halen yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK"nın 310. maddesi gereğince o yer Cumhuriyet savcısı tarafından dilekçenin karar tarihinden itibaren bir aylık süresi içinde verilmediği anlaşıldığından, tebliğnameye aykırı olarak, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca o yer Cumhuriyet savcısının TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2-Sanığın temyiz talebine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a-Sanığın suçlamayı kabul etmemesi, taraflar arasında husumet bulunması ve sanık ile katılanın da aşamalarda sanığın kardeşi olan Mustafa Sönmez isimli kişinin de olaya tanık olduğunu beyan etmeleri karşısında; adı geçen Mustafa Sönmez isimli kişi tespit edilip beyanı alındıktan sonra tüm deliller birlikte değerlendirilerek sanığın hukuki durumunun tayini gerektiği gözetilmeden, eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
b-Kabule göre de;
6545 sayılı Kanun"un 72. maddesiyle, CMK’nın 231/8. maddesinde yapılan değişikliğin suç tarihi itibariyle yürürlükte olmaması nedeniyle, CMK"nın 231. maddesinin uygulanmasına engel mahkumiyeti bulunmayan sanığın, kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları gözönünde bulundurularak, yeniden suç işleyip işlemeyeceği konusunda bir değerlendirme yapılıp, sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği
gözetilmeden, “sanığın adli sicil kaydından da anlaşılacağı gibi daha önce dört ayrı mahkemece hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş olduğu anlaşılmakla, koşulları bulunmadığı” biçimindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ..."in temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 30/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.