Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/15744 Esas 2015/820 Karar Sayılı İlamı

Asliye Hukuk Mahkemesi
(İş Mahkemesi Sıfatıyla)
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı vekili, taraflar arasındaki iş sözleşmesinin işveren tarafından haklı neden olmaksızın sona erdirildiğinden söz ederek bir kısım işçilik alacaklarının ödetilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, iş akdinin belirli süreli iş sözleşmesi olduğunu ve davacının işverenden herhangi bir alacağının bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Yargılama sonucunda davacı işçinin fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil ücreti isteklerinin kabulüne karar verilmiştir.
Fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil ücretlerinin uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca hakkaniyet indirimi yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Ancak fazla çalışmanın tanık
anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir.
Dairemizin uygulamasına göre fazla çalışma alacağından yapılan indirim nedeniyle reddine karar verilen miktar bakımından, kendisini vekille temsil ettiren davalı yararına avukatlık ücretine hükmedilemeyeceği kabul edilmiştir.
Somut olayda; davacının çalışma gün ve süreleri tanık ifadelerine göre belirlenip fazla mesai, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil ücretleri hesaplanmış olmasına karşın söz konusu alacaklardan hakkaniyet indirimi yapılmaması hatalıdır.
O halde davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 29.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.