Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/12936 Esas 2019/226 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/12936
Karar No: 2019/226
Karar Tarihi: 09.01.2019

Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/12936 Esas 2019/226 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, katılan adına sahte abonelik sözleşmesi düzenleyerek özel belgede sahtecilik suçuna karışmıştır. Mahkeme, sanığın suçtan kaynaklanan menfaatinin belirlenmesi ve suçun suçun sübut bulması nedeniyle sanığın suçlu olduğuna hükmetmiştir. Ancak, yasal düzenlemelere göre, sanığın eylemi 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 56. maddesinde suç teşkil etmektedir ve sanığın bu kanun kapsamında cezalandırılması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, \"özel belgede sahtecilik\" suçundan hüküm verilmesi yasaya aykırı ve hükmün bozulması gerekmektedir. Kanun maddeleri: 6518 sayılı Kanun'un 104 ve 105.maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 4. fıkrası ve 5. fıkrası.

11. Ceza Dairesi 2017/12936 E. , 2019/226 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Katılan adına sahte abonelik sözleşmesi düzenlenerek özel belgede sahtecilik suçunun işlendiği iddiasıyla açılan kamu davasında; 0531 619 31 28 nolu telefon hattına ait abonelik sözleşmesinin sanığın iş yerinde düzenlenmesi ve sözleşmedeki imzanın katılana ait olmadığının kesin olarak belirlenmesi karşısında, suçtan kaynaklanan menfaatin sanığa ait olduğunu ve suçun sübut bulduğunu gözeten Mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığından, suçun sanık tarafından işlenip işlenmediğinin tespiti açısından araştırma yapılmasına ilişkin tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Hüküm tarihinden önce 19.02.2014 gün ve 28918 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6518 sayılı Kanun"un 104 ve 105.maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 4. fıkrasındaki “Kişinin bilgisi ve rızası dışında işletmeci veya adına iş yapan temsilcisi tarafından abonelik tesisi işlemi veya elektronik kimlik bilgisini haiz cihazların kayıt işlemi yapılamaz veya yaptırılamaz, bu amaçla gerçeğe aykırı evrak düzenlenemez, evrakta değişiklik yapılamaz ve bunlar kullanılamaz” ve 5. fıkrasındaki “Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz.” hükümleri karşısında, sanığın eyleminin özel hüküm niteliğinde bulunan ve lehe olan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 56. maddesindeki suçu oluşturduğu, ön ödeme önerisine uymayan sanığın 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu uyarınca cezalandırılması gerektiği gözetilmeden, “özel belgede sahtecilik” suçundan hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın ve Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.01.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.