Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 62/1, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
29/11/2011 günü saat 07:00 sıralarında sanığın 1.19 promil alkollü vaziyette sevk ve idaresindeki otomobil ile meskun mahal dışı, bölünmüş, tek yönlü, üç şeritli asfalt yolda seyir halindeyken olay mahalline geldiğinde sağ tarafındaki bariyerlere çarpıp direksiyon hakimiyetini kaybederek savrulmasını takiben aynı istikamette seyir halinde olan sürücü ..."ın idaresindeki otomobile çarpması şeklinde meydana gelen sanığın asli kusurlu olarak, müşteki ... basit tıbbi müdahale ile iyileşebilecek, katılan ... basit tıbbi müdahale ile iyileşemeyecek ve vücudunda 6. derecede kırık var oluşacak, katılan ... ise hayati tehlike geçirecek, basit tıbbi müdahale ile iyileşemeyecek ve vücudunda 4. derecede kırık oluşacak şekilde yaralanmalarına sebebiyet verdiği olayda,
Dairemizin yerleşik uygulamalarına göre, taksirle yaralama suçunun zarar suçu, TCK"nın 179/3. maddesinde düzenlenen trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunun tehlike suçu olması, her iki suçun birlikte işlendiği hallerde, sanığın hangi suç nedeniyle cezalandırılacağı belirlenirken, anılan suçlar için kanunda öngörülen cezaların ağırlığının değil, zarar suçu-tehlike suçu olmaları kriterinin esas alınması gerektiği, buna göre, sanığın taksirle yaralama suçundan cezalandırılmasının mümkün olduğu durumlarda sadece taksirle yaralama suçundan cezalandırılması, kovuşturma şartı olan şikayetin gerçekleşmemesi, şikayetten vazgeçme veya uzlaşma nedeniyle taksirle yaralama suçundan cezalandırmanın mümkün olmadığı durumlarda ise sanığın trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan cezalandırılması gerektiğinin kabul edilmesi karşısında; sanığa isnat edilen bilinçli taksirle yaralama suçunun 5271 sayılı CMK"nın 253/1. maddesi gereğince uzlaşmaya tabi olduğu, soruşturma aşamasında sanığın ve müştekilerin uzlaşmak istediğini beyan etmelerine rağmen, soruşturma ve kovuşturma aşamasında usulüne uygun uzlaştırma işlemi yapılmadan hüküm kurulduğu anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK’nın uzlaşma başlıklı 253 ve 254. maddelerinde düzenlenen uzlaşma hükümleri uygulanıp sonucuna göre sanığın eyleminin TCK’nın 179/3. maddesinde tanımlı trafik güvenliğinin tehlikeye sokma suçunu oluşturup oluşturmayacağı değerlendirilerek karar verilmesi gerekirken, yargılamaya devamla yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak sair yönler incelenmeksizin BOZULMASINA, 14/09/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.