MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 62, 52, 53 ve 58 maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığa atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın, suç tarihinde katılan ile bir kahvehanede tanıştıkları, katılana Sağlık Bakanlığında teyzesinin oğlunun çalıştığını, çocuğuna iş ayarlayabileceğini, belgeleri getirmesi halinde evrakları göndereceğini söyleyerek, katılandan dosya parası adı altında ilk önce 360.TL daha sonra da yine 7 kez para isteyerek toplam 7.000.TL para aldığı, ancak sonrasında katılanın dolandırıldığını anlayarak sanıktan şikayetçi olduğu, bu surette sanığın dolandırıcılık suçunu işlediği iddia olunan somut olayda,
Sanığın suçtan kurtulmaya yönelik soyut savunmaları, katılan beyanları, tanık anlatımları ile tüm dosya kapsamına göre, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğine ve dolandırıcılık suçunun oluştuğuna dair mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanığın aynı suç işleme kararıyla Kanunun aynı hükmünü birden fazla ihlal ederek değişik zamanlarda menfaat temin etmesi nedeniyle, 5237 sayılı TCK"nın 43/1. maddesi kapsamındaki zincirleme suç hükmü uyarınca cezalarının arttırılması gerekirken, anılan hüküm uygulanmayarak eksik ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın herhangi bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 04/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.