MAHKEMESİ : BAKIRKÖY 3. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 19/09/2013
NUMARASI : 2010/662-2013/543



Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı B. Sağlık Ltd. Şirketinde gece veznesinde görevli olarak çalıştığını, 2010 yılından itibaren maaş ödemelerinde aksaklıklar yaşanmaya başlaması, birikmiş maaş alacaklarını alamaması nedenleri ile iş akdini haklı olarak feshettiğini, hafta sonları dahil 09.00-18.00 saatleri arasında çalıştığı gibi her ay haftada 1-2 kez tuttuğu 24 saat nöbetler karşılığı ücretlerinin ödenmediğini, davalı şirketler arasında organik bağ bulunduğunu iddia ederek müvekkili davacının kıdem tazminatı ile maaş, fazla mesai, ulusal genel tatil ve hafta tatili alacaklarının davalılardan müteselsilen tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar vekili, davacının sadece Ö. B. Sağlık Ltd. Şirketinde çalışması bulunduğundan ve dava dilekçesinde davalı olarak gösterilen İstanbul Vatan Sağlık Hizm. A.Ş. ile hiçbir ilişkisi bulunmadığını, her ne kadar bir dönem ücret ödemelerinde gecikme yaşanmış ise de davacının müvekkiline ait hastanede yapmış olduğu çalışması karşılığı hak ettiği tüm ücretlerin en kısa zamanda kendisine tam ve eksiksiz olarak ödeneceğini, şirketin mali durumuna sirayet eden ekonomik kriz sebebiyle tüm çalışanların aylık ücret ödemelerinin belirli dönemlerde gecikmeli olarak yapıldığından bu dönemsel gecikmeler nedeniyle iş akdini feshettiğini iddia eden davacının kıdem tazminatına hak kazanmasının mümkün olmadığını, davacının 08-20 ve 20-08 saatleri arasında günde 12 saat çalışarak ertesi gün 24 saat dinlenmek suretiyle 4 gün çalıştığını, haftalık çalışmasının 45 saati geçmediğini, bu nedenle fazla mesai alacağı bulunmadığını, davacının çalışma sistemi itibariyle hafta tatili günelerinde çalışmadığı gibi, resmi ve dini bayramlarda da bir mesaisi bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı işçinin ücretlerinin ödenmemesi nedeni ile iş akdini 4857 sayılı yasanın 24/II-e maddesi uyarınca haklı olarak feshettiği, genel tatillerde çalıştığı, ancak fazla mesai yaptığı ve hafta tatillerinde çalıştığının davacı tarafça ispatlanamadığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Davalılar vekilinin sebepleri bildirilmeyen temyiz itirizlarının reddine,
2-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine
3- İşçilerin gece çalışmaları günde yedibuçuk saati geçemez (İş Kanunu, Md. 69/3). Bu durum günlük çalışmanın, dolayısıyla fazla çalışmanın sınırını oluşturur. Gece çalışmaları yönünden, haftalık kırkbeş saat olan yasal çalışma sınırı aşılmamış olsa da günde yedibuçuk saati aşan çalışmalar için fazla çalışma ücreti ödenmelidir. Dairemizin kararları da bu yöndedir (Yargıtay 9.HD. 23.6.2009 gün 2007/40862 E, 2009/17766 K).
Somut olayda, davacı vekili, dava dilekçesindedavacının hafta sonları dahil 20.00-.08.00 saatleri arasında çalıştığını, her ay haftada 1-2 kez tuttuğu 24 saatlik nöbetler karşılığı ücretlerinin ödenmediğini iddia etmiş, davalılar vekili ise davacının 08.00-20.00 ve 20.00-08.00 saatleri arasında günde 12 saat çalışarak ertesi gün 24 saat dinlenmek suretiyle haftada 4 gün çalıştığını savunmuştur.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının 12 saat çalışıp 24 saat dinlenme şeklinde çalışması nedeni ile fazla çalışma alacağı bulunmadığı tespiti yapılmıştır.
Mahkeme ise, davacının fazla çalışma yaptığını ispat edemediği gerekçesi ile fazla çalışma alacağının reddine karar vermiştir.
Davacı iddiası, davalılar savunması ve davacı ve davalı tanıklarının anlatımlarından davacının gece veznesinde görevli olarak 20.00-08.00 saatleri arasında haftada 4 gün çalıştığı anlaşılmaktadır.
Davacının belirlenen bu çalışma sistenmine göre haftalık çalışma süresi 45 saati geçmese bile gece çalışmaları yönünden günde 7,5 saati aşan çalışmaları için fazla çalışma alacağı bulunduğu düşünülmeden fazla çalışma alacağının reddine karar verilmesi hatalı olup kararın bozulması gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 10.03.2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.