Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümlerde, kişilerin malları üzerinde usulsüz tasarrufta bulunulduğu gerekçesiyle dört kez mahkumiyet kararı verildiği anlaşılmaktadır. Ancak, gerekçeli kararın doğrudan mernis adresine Tebligat Kanunu'nun 21. maddesine göre tebliğ edildiği ve katılanın bilinen en son adresine tebligat yapılmaksızın bu işlem gerçekleştirildiği tespit edilmiştir. Bu durumda, öncelikle muhatabın bilinen en son adresine tebligat çıkarılması gerektiği gözetilmeden yapılan işlem usulsüz kabul edilmiştir. Bu sebeple, gerekçeli kararın adı geçene usulüne uygun tebliğ edilerek tebellüğ belgesinin ve verildiği takdirde temyiz ve cevap dilekçelerinin eklenmesi, hükmün temyiz edilmesi halinde ise bu konuda ek tebliğname düzenlenmesi sonrasında iadesi için esası incelenmeyen dosyanın mahalline gönderilmesi gerekmektedir.
Kanun maddeleri açısından bakıldığında ise, Tebligat Kanunu'nun 10/1 ve 21/2. maddelerindeki düzenlemelerin birlikte değerlendirildiğinde, öncelikle muhatabın bilinen en son adresine tebligat çıkarılması, iade edilmesi durumunda tebligatın mernis adresine yapılması gerektiği gözetilmesi gerekmektedir.