İhbarname No : KYB - 2018/35140

Mala zarar verme suçundan sanık ...’un 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 151/1, 62/2 ve 52/2. maddeleri gereğince 2.000,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Çorum 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.10.2017 tarihli ve 2017/210 esas, 2017/466 sayılı kararını kapsayan dosyası ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre, Çorum 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.10.2017 tarihli ve 2017/210 esas, 2017/466 sayılı kararı ile sanık hakkında hakaret, tehdit ve kasten yaralama suçlarından hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş bulunulması karşısında, kurulan hükmün henüz hukukî bir sonuç doğurmadığı, denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlenmediği ve denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülüklere uygun davranıldığı takdirde, açıklanması geri bırakılan hüküm ortadan kaldırılarak, davanın düşmesine karar verileceği, sanık tarafından denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlenmesi hâlinde ise 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/11. maddesi uyarınca mahkemece geri bırakılan hükmün açıklanmasına karar verileceği ve söz konusu hükmün açıklanmasından sonra kanun yollarına tabi olacağı cihetle, anılan suçlar yönünden kanun yararına bozma yoluna gidilmemiştir.
Ancak mala zarar verme suçu yönünden yapılan incelemede, sanık hakkında düzenlenen 27.03.2017 tarihli iddianamede, kasten yaralama eylemi nedeniyle sevk maddesinin 5237 sayılı Kanun’un 86/1. maddesi olarak gösterilmiş olması itibariyle, diğer suçlar uzlaştırma kapsamında olsalar da bu suçların uzlaştırma kapsamına girmeyen kasten yaralama suçuyla birlikte işlendiğinden bahisle uzlaştırma hükümlerinin uygulanmadığı belirtilmiş ise de, dosyada mevcut Çorum Adli Tıp Şube Müdürlüğü raporuna göre katılanın yaralanmasının basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte olduğu ve Mahkemece de 5237 sayılı Kanun’un 86/2. maddesine göre hüküm kurulmuş olması karşısında, mala zarar verme suçundan 5271 sayılı Kanun’un 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemlerinin yapılması gerektiği gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 19.04.2018 gün ve 2017-11667 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 27.04.2018 gün ve KYB/2018-35140 sayılı ihbarnamesi ile dairemize tevdii kılınmakla incelendi.


TÜRK MİLLETİ ADINA

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında TCK.nun 86/1, 151/1, 125/1, 106/1. maddenin 2. cümlesinde düzenlenen, kasten yaralama, mala zarar verme, hakaret ve tehdit suçlarından soruşturma yürütüldüğü, dosyada mevcut adli rapor ve mahkemenin kabulüne göre kasten yaralama eyleminin TCK.nun 86/2. maddesi kapsamında kaldığı, tüm bu suçların 6763 sayılı Yasanın değişiklik öncesi ve sonrasında uzlaşma/uzlaştırmaya tabi olan suçlar olduğu, katılanın 06.07.2017 tarihli celsede sanıktan şikayetçi olup uzlaşmak istemediğini beyan ettiği anlaşıldığından söz konusu mahkeme kararında bir isabetsizlik bulunmadığından,
Adalet Bakanlığı"nın kanun yararına bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nca düzenlenen kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, dosyanın Adalet Bakanlığı"na gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE ,07.02.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.