Yağma - görevliye direnme - hakaret - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/2394 Esas 2018/930 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2394
Karar No: 2018/930
Karar Tarihi: 13.02.2018

Yağma - görevliye direnme - hakaret - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/2394 Esas 2018/930 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların yağma, görevliye direnme ve hakaret suçlarını işlediği kabul edilmiştir. Ancak, Anayasa'nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi ışığında, zorunlu savunman ücretinin yeterli ödeme gücü bulunmayan sanıklardan alınamayacağına dair kanun maddesi göz ardı edilerek, sanıkların zorunlu savunman ücretinin alınması hükmü bozulmuştur. Mahkeme kararında, suçun niteliği, süresi ve ceza türüne göre dosya görüşülmüş ve suçlamaların kabul edildiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak, TCK'nın 53. maddesi, CMK'nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesi ve 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi gösterilmiştir.

6. Ceza Dairesi 2015/2394 E. , 2018/930 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma, görevliye direnme, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24/11/2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan 08/10/2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilerek yapılan incelemede,

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hâkimler Kurulunun takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğinin kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

Anayasa"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanıklar için baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunman ücretinin, yeterli ödeme gücü bulunmayan sanıklardan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıklardan alınmasına hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... ile savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasından yargılama giderlerinin tahsiline ilişkin bölümden “zorunlu müdafi giderinin” çıkarılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.