MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı alacak davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Uyuşmazlık, eşler arasında boşanma davasından bağımsız olarak açılan eşya iadesi istemine ilişkindir. Mahkemece, İzmir 10.Aile Mahkemesi"nde görülmekte olan boşanma davası ile iş bu davanın birleştirilmesine karar verilmesi üzerine birleştirme kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, dava dilekçesinde, taraflar arasında boşanma davası bulunduğunu, tespit dosyası ile belirlenen eşyaların aynen olmadığı takdirde bedelinin tahsiline karar verilmesini istemiştir. Davalı, boşanma davası sonuçlandığı takdirde karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
HUMK.nun 45/2. maddesi gereğince, aralarında bağlantı bulunan farklı yerdeki mahkemelerde açılan davaların birleştirilebilmesi ikinci davanın açıldığı mahkeme önünde ilk itiraz olarak ileri sürülmesi halinde mümkündür. Farklı yerdeki mahkemelerde görülen davaların birleştirilmesi, ilk itiraz olarak ileri sürülmemişse, davalar arasında bağlantı bulunsa dahi mahkeme kendiliğinden birleştirme kararı veremez (Kuru, Baki; Hukuk Muhakemeleri Usulü, C. III 6. B S. 3429) İkinci davanın davalısı ilk itiraz olarak davaların birleştirilmesini istememişse birleştirme kararı verilmesi mümkün değildir. Zira farklı yerlerde açılan davalarda birleştirmeyi isteme davacının değil davalının hakkıdır.
Somut olayda , Türk Medeni Kanunu"nun 226. maddesinde düzenlenen eşya alacağına ilişkin Menderes Asliye Hukuk Mahkemesinde açılan işbu davanın İzmir 10.Aile Mahkemesi"nde görülmekte olan boşanma davası ile birleştirmesi hususunda davalının ilk itirazı bulunmamaktadır. Bu durumda mahkemece, işin esasının incelenerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken HUMK.nun 45/2 ve 187/5. maddeleri hükümlerine aykırı olarak yazılı şekilde re"sen birleştirme kararı verilmesi doğru görülmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 17.3.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.