MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 18.03.2013 gününde verilen dilekçe ile tereke tespiti talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 02.06.2015 günlü hükmün temyizi üzerine temyiz dilekçesinin reddine dair verilen 03.09.2015 günlü Ek Kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
_ K A R A R _
Mahkeme kararı, hükmü temyiz eden davacı vekiline usulüne uygun olarak 10.07.2015 tarihinde tebliğ edilmiş olup, davacı vekili tarafından 02.09.2015 tarihinde temyiz isteminde bulunulmuştur.
Mahkemece, 03.09.2015 tarihli Ek Kararı ile, temyiz isteğinin süre nedeni ile reddine karar verilmiştir.
Ek Karar, davacı vekiline 03.11.2015 tarihinde tebliğ edilmiştir. Davacı vekili, Ek Kararı 16.11.2015 tarihinde temyiz etmiştir.
HUMK’nun 432 maddesi 4. ve 5. fıkraları uyarınca temyiz, kanuni süre geçtikten sonra yapılırsa, kararı veren mahkeme temyiz isteminin reddine karar verir ve bu ret kararı tebliğinden itibaren yedi gün içinde temyiz edilebilir. Yargıtayın elattığı bir dosyada, ilk derece mahkemesi kararında yargı yolu süresinin yanlış gösterilmesi temyiz eden bakımından kazanılmış hak yaratmaz. Ek Karar süresi geçtikten sonra temyiz edilmiş olmakla süresi geçirilen temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, süresinde olmayan temyiz isteminin REDDİNE, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 29.04.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.