Danıştay 4. Daire 2016/20001 Esas 2021/2681 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/20001
Karar No : 2021/2681

TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1- … İnşaat Plastik ve Tur. San. Tic. Ltd. Şti.
2- … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek aleyhlerine olan hüküm fıkralarının taraflarca bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına resen tarh eden, 2012/8. ve 11. dönemlerine ilişkin tekerrür hükümleri uygulanarak bir buçuk kat vergi ziyaı cezalı olarak tarh edilen katma değer vergileri ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacının Küçükköy Vergi Dairesi mükellefi … ve Sarıgazi Vergi Dairesi mükellefi …'dan alarak defterlerine kaydettiği ve katma değer vergisi açısından indirim konusu yaptığı faturaların sahte olduğu hususunun vergi tekniği raporları ile sabit olduğundan bahisle, söz konusu faturalara ilişkin katma değer vergisi indirimlerinin reddi suretiyle, davacının ilgili dönemler katma değer vergisi beyanlarının yeniden düzenlendiği ve tekerrür hükümleri de uygulanarak vergi ziyaı cezalı tarhiyatların yapıldığı olayda; anılan mükelleflerin faturalarının taklit edilerek piyasaya sunulduğu, davacı şirket adına bu iki mükellefin ünvanıyla düzenlenmiş faturaların seri ve sıra numaraları incelendiğinde, mükellefler tarafından bastırılan ve ilgili yılda düzenlenen faturalardan olmadığı anlaşıldığından, katma değer vergisi indirimlerinin reddi suretiyle yapılan cezalı katma değer vergisi tarhiyatlarında hukuka aykırılık bulunmadığı, davacı şirket adına 2010/8 dönemi KDV beyanı için kanuni süresinden sonra verilen düzeltme beyannamesi üzerine kesilen vergi ziyaı cezasının 2011 yılında ihtilafsız kesinleşmesi nedeniyle, cezanın kesinleşmesini takip eden yıl başı olan 2012 yılı başından itibaren 5 yıl içinde yeniden ceza kesilmesi durumunda tekerrür hükümlerinin uygulanması yasal düzenlemenin gereği olduğundan, vergi ziyaı cezalarının tekerrür hükümleri uygulanarak yüzde elli oranında arttırılmasında da hukuka aykırılık bulunmadığı, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasında ise hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Alt firmalara ödemelerin nakit olarak yapıldığı, faturaların sahte olabileceğini fatura tarihinden beş sene sonra bilmesinin mümkün olmadığı, ...ve ...hakkında ne gibi bir işlem yapıldığı, yapılan işleme karşı dava açılıp açılmadığının araştırılmadan karar verildiği ileri sürülmektedir.
TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Sahte fatura kullandığı tespit olunan davacı adına özel usulsüzlük cezası kesilmesinin hukuka uygun olduğu ileri sürülmektedir.
DAVACININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2.Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5.Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 20/05/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.