Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/1138 Esas 2019/9622 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:İş Mahkemesi

DAVA TÜRÜ: ALACAK
Somut olayda, İlk Derece Mahkemesince, davacının temyiz talebinin, Bölge Adliye Mahkemesi kararının kesin olarak verildiği gerekçesiyle reddedildiği anlaşılmaktadır.
Temyiz talebinin değerlendirilmesinin 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 366. madde doğrultusunda kıyasen uygulanan 346. madde uyarınca kararı veren Bölge Adliye Mahkemesince yapılması gerektiği gözetilmeksizin İlk Derece Mahkemesince ek karar ile temyiz talebinin reddine karar verilmesi hatalı olup, Mahkemece verilen 30.11.2018 tarihli EK KARARIN BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA karar verildi. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362/1-(a) maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.Dosya içeriğine göre, dava tarihi itibariyle işyerinde çalışması bulunmadığı anlaşılan işçinin açtığı davada; İlk Derece Mahkemesince verilen karara karşı sadece davalı taraf istinaf kanun yoluna başvurmuş olup Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bu başvuru üzerine Hukuk Muhakemeleri Kanunu 353/1-b 2 maddesi gereğince kaldırılan ilk derece mahkemesi kararında hüküm altına alınan ve Bölge Adliye Mahkemesince reddedilmek ile davacı yönünden temyize konu edilen miktar 14.485,83 TL olup, Bölge Adliye Mahkemesi karar tarihi itibari ile belirtilen miktarlar 47.530,00 TL olan kesinlik sınırı kapsamında kaldığından davacı vekilinin temyiz isteminin, 6100 sayılı Kanun"un 362/1-(a), 366. ve 352. maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, kararın bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 25.04.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.