Mahkemesi : Bayburt Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
Tarihi : 21.05.2015
No : 2014/313-2015/273


Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı kurum vekilinin aşağıdaki bend dışındaki temyiz itirazlarının reddine;
2-5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun Geçici 7. maddesi uyarınca davanın yasal dayanağı 506 sayılı Kanunun 79/10. maddesidir. Anılan Kanunun 6. maddesinde ifade edildiği üzere, “sigortalı olmak hak ve yükümünden kaçınılamaz ve vazgeçilemez.” Anayasal haklar arasında yer alan sosyal güvenliğin yaşama geçirilmesindeki etkisi gözetildiğinde, sigortalı konumunda geçen çalışma sürelerinin saptanmasına ilişkin davalar, kamu düzenine ilişkin olduğundan, özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi zorunludur. Bu bağlamda, hak kayıplarının ve gerçeğe aykırı sigortalılık süresi edinme durumlarının önlenmesi, temel insan haklarından olan sosyal güvenlik hakkının korunabilmesi için, bu tür davalarda tarafların gösterdiği kanıtlarla yetinilmeyip, gerek görüldüğünde, re’sen araştırma yapılarak kanıt toplanabileceği de göz önünde bulundurulmalıdır.
Eldeki davada; davacı, sigorta müfettişi tarafından iptal edilen 20.07.1992-20.08.1992 ile 01.07.1993-28.07.1993 tarihleri arasında davalı işveren yanında çalıştığının tespitini talep etmiştir. Mahkemece, davanın kabulü ile; davacının davalı yanında 20/07/1992 ile 20/08/1992 arası 30 gün ve 01/07/1993 ile 28/07/1993 arası 28 gün olmak üzere toplam 58 gün asgari ücret ile sigortalı olarak çalıştığının tespitine karar verilmiştir.


./..
Mahkemenin, davacının davalı yanında 20/07/1992 ile 20/08/1992 arası 30 gün çalıştığının tespitine dair kabulü isabetli ise de; davacının 01/07/1993 ile 28/07/1993 arası talep yönünden, Mahkemece yapılan araştırma ve inceleme, hüküm kurmaya yeterli ve elverişli değildir. Yapılacak iş; bu dönem yönünden de davacının çalışmasının gerçekliğinin belirlenebilmesi amacıyla, 19.07.1993 tarihli kurum teftiş raporu ile çalıştıkları belirlenen kişilerin beyanlarına başvurulmalı, böylece bu konuda gerekli tüm soruşturma yapılarak, uyuşmazlık konusu husus, hiçbir kuşku ve duraksamaya yer bırakmayacak biçimde çözümlenip, deliller hep birlikte değerlendirilip takdir edilerek, varılacak sonuç uyarınca bir karar verilmelidir.
Mahkemece, yukarıda açıklanan maddi ve hukuki esaslar doğrultusunda yargılama yapılması ve elde edilecek sonuca göre karar vermesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 02.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.