Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/11590 Esas 2019/6778 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/11590
Karar No: 2019/6778
Karar Tarihi: 01.04.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/11590 Esas 2019/6778 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar temyiz edilmiş. Sanığın, mağduru hem kemik kırığına, hem de yüzde sabit ize neden olacak şekilde kasten yaraladığı olayda birden fazla nitelikli halin ihlali ile atılı suçu işlediği gerekçesiyle suçlu bulunmuş. Ancak, meydana gelen zararın ağırlığı ve TCK'nin 3. maddesinde belirtilen orantılılık ilkesinin dikkate alınmadan ceza maddesi uygulanmış ve sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiş. Ayrıca, sevk maddeleri arasında yer almamasına rağmen sanık hakkında TCK'nin 86/1. ve 87/1-son maddelerinin uygulanması nedeniyle ek savunma hakkının verilmemesi de hatalı bulunmuş. Anayasa Mahkemesinin bazı hükümleri iptal etmesi nedeniyle sanığın hak yoksunlukları yönünden hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilerek hükmün bozulması kararlaştırılmış. Kararda geçen kanun maddeleri ise 5237 sayılı TCK'nin 3, 53/1, 86/1 ve 87/1-son maddeleri, 5271 sayılı CMK'nin 226. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 326/son maddeleridir.

3. Ceza Dairesi 2018/11590 E. , 2019/6778 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanığın, mağduru hem kemik kırığına, hem de yüzde sabit ize neden olacak şekilde kasten yaraladığı olayda; birden fazla nitelikli halin ihlali ile atılı suçu işleyen sanık hakkında, meydana gelen zararın ağırlığı ve 5237 sayılı TCK"nin 3. maddesinde belirtilen orantılılık ilkesi dikkate alınarak, TCK"nin 86/1. maddesi gereğince temel cezaya hükmedilirken, neticeye etkili olacak şekilde alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 tarihli ve 2015/1167 Esas ve 2017/247 Karar sayılı kararı uyarınca, sanık hakkında düzenlenen iddianamede sevk maddeleri arasında 5237 sayılı TCK"nin 86/1. ve 87/1-son maddeleri gösterilmediği halde, sanığa ek savunma hakkı verilmeden uygulama yapılması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine muhalefet edilmesi,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 01.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.