Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/8459 Esas 2019/12904 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/8459
Karar No: 2019/12904

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/8459 Esas 2019/12904 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı-davalı erkeğin tedbir nafakası davasının kısmen kabulüne yönelik mahkeme kararı temyiz edilmiştir. İlk olarak, aylık 1.500 TL tedbir nafakasının ödenmesine karar verilmiştir. Ancak bu kararın kesin olduğu için, davacı-davalı erkeğin tedbir nafakasına yönelik temyiz dilekçesi reddedilmiştir. Diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir ve karar onanmıştır. Kanun maddeleri olarak, 6100 sayılı HMK’nın 362. maddesi b bendi ve ek madde 1 ile Vergi Usul Kanunu'nun 298. maddesi sayılmaktadır. Bu maddeler, temyiz parasal sınırlarının her yıl yeniden değerleme oranında artırılması gerektiğini düzenlemektedir.

2. Hukuk Dairesi 2019/8459 E. , 2019/12904 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
DAVACI-DAVALI : ...
DAVALI-DAVACI : ...
DAVA TÜRÜ : Boşanma-Tedbir Nafakası-Manevi Tazminat
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı erkek tarafından asıl davanın reddi ile birleşen davanın kabulü yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı-davalı erkeğin, davalı-davacı kadın tarafından açılan TMK’nın 197. maddesiyle düzenlenen tedbir nafakası davasının kısmen kabülüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; 6100 sayılı HMK’nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca “Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar” temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun’un 44. maddesi ile de 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu"nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar “58.800,00 TL” olarak belirlenmiştir.
Somut olayda aylık 1.500,00 TL tedbir nafakasının ödenmesine karar verilmiş olup, yıllık ödenecek nafaka miktarı 18.000,00 TL’dir. Bu nedenle bölge adliye mahkemesince tedbir nafakasına yönelik verilen karar kesin olduğundan davacı-davalı erkeğin tedbir nafakasına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Davacı-davalı erkeğin sair temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına, karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davacı-davalı erkeğin tedbir nafakasına yönelik temyiz dilekçesinin REDDİNE, 2. bentte açıklanan nedenlerle sair temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 218.50 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi.
26.12.2019 (Prş.)