Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/15530 Esas 2015/764 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/15530
Karar No: 2015/764
Karar Tarihi: 28.01.2015

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/15530 Esas 2015/764 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, 1982-2012 arasında davalı işyerinde çalıştığını ve yıllık izinlerinin kullanılmadığını, bu nedenle yıllık izin ücreti alacağının tahsilini istemiştir. Davalı ise davacının tüm yıllık izinlerini kullandığını savunmuştur. Mahkeme, davanın kabulüne karar vermiştir. Ancak, davalı Bakanlık harçtan muaf olduğu halde mahkemece harçtan sorumlu tutulmuştur. Hüküm düzeltilerek, davacıya iade edilmesi gereken harç bedeli ve yargılama gideri davalıdan alınarak davacıya verilecektir.
Kararda, davalı Bakanlık'ın harçtan muaf olduğu belirtilen 492 sayılı Harçlar Kanunu'nun 13/j maddesi açıklanmıştır. Buna göre, Genel Bütçeye dahil idarelerin bu Kanunun 1 ve 3 sayılı tarifelerine giren bütün işlemlerinin harçtan muaf olduğu belirtilmiştir.
7. Hukuk Dairesi         2014/15530 E.  ,  2015/764 K.

    "İçtihat Metni"

    İş Mahkemesi
    Dava Türü : Alacak

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
    1- Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
    2- Davacı, davalı işyerinde 1982-2012 tarihleri arasında aralıksız olarak çalıştığını, iş akdinin kendisi tarafından emekli olması nedeniyle feshedildiğini, çalıştığı süre boyunca yürürlükte olan TİS"lere göre yıllık izinlerinin kullandırılmadığını ve bu hususta bir ödeme yapılmadığını bildirerek yıllık izin ücreti alacağının tahsilini talep etmiştir.
    Davalı, davacının tüm yıllık izinlerini kullandığını, kullanmadığı kısımlardan ise emekli olurken feragat ettiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
    492 sayılı Harçlar Kanununun 13/j maddesi Genel Bütçeye dahil idarelerin bu Kanunun 1 ve 3 sayılı tarifelerine giren bütün işlemlerinin harçtan müstesna olacağı belirtilmiştir.
    Somut olayda, davalı Bakanlık harçtan muaf olmasına rağmen, mahkemece davalı idarenin harçtan sorumlu tutulmuş olması hatalıdır. Ancak bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm bozulmamalı düzeltilerek
    onanmalıdır.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle hüküm fıkrasının “3-” numaralı bendinin silinerek yerine ;
    “ 3- Davacı tarafından yapılan 58,50 TL harç, 575,30 TL ıslah harcı olmak üzere toplam 633,80 TL harcın davalı harçtan muaf olduğundan istek halinde davacıya iadesine; 98,00 TL tebligat, 181,00 TL dosya gidiş dönüş ve posta gideri, 350,00 TL bilirkişi ücreti olmak üzere toplam 629,00 TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davalının yaptığı yargılama giderinin kendi üzerinde bırakılmasına", rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA,
    28.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.