Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2012/3900 Esas 2012/4833 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı tarafından, davalı aleyhine 09.03.2011 gününde verilen dilekçe ile tapu iptali ve tescil istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 13.12.2011 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, satış vaadi sözleşmesine dayalı tapu iptali ve tescil istemiyle açılmıştır.Davalı, davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, dava kabul edilmiştir.Hükmü davalı temyiz etmiştir.Kaynağını Borçlar Kanununun 22. maddesinden alan taşınmaz satış vaadi sözleşmeleri, Borçlar Kanununun 213. maddesi ile Türk Medeni Kanununun 706. ve Noterlik Kanununun 89. maddesi hükümleri uyarınca noter önünde re’sen düzenlenmesi gereken, bir başka anlatımla geçerliliği resmi şekil şartına bağlı kılınan, tam iki tarafa borç yükleyen ve kişisel hak sağlayan sözleşme türüdür. Vaat alacaklısı, taşınmaz satış vaadi sözleşmesi ile mülkiyet devir borcu yüklenen satıcıdan edim yerine getirilmediğinde Türk Medeni Kanununun 716. maddesi uyarınca açacağı tapu iptali ve tescil davasında borcun hükmen yerine getirilmesini isteyebilir.Somut olaya gelince; davanın dayanağı 14.08.2008 tarihli taşınmaz satış vaadi sözleşmesinin konusu 5510 ada 1 sayılı parselde A bloktaki 44 numaralı bağımsız bölümün deposudur. Bu husus sözleşmenin “dükkanın sadece deposu” denilerek özellikle vurgulanmıştır. Başka bir deyişle, 44 numaralı bağımsız
bölüm sözleşme kapsamında değildir. Mahkemece bu yön gözden kaçırılarak dükkana ait tapu kaydının iptali ile davacı adına tesciline karar verilmesi doğru olmamıştır.Yapılması gereken iş; 44 numaralı bağımsız bölüm eki deponun tapuda kayıtlı olup olmadığını buraya pay verilip verilmediğini saptamak, verilmişse depoya ait kaydı davacı adına tescil etmek aksi halde sözleşmenin ifa olanağı bulunmayacağından davayı reddetmek olmalıdır.Değinilen yönün gözardı edilmesi suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmadığından kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde yatırana iadesine, 02.04.2012 gününde oybirliği ile karar verildi.