Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/8777 Esas 2014/9900 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/8777
Karar No: 2014/9900
Karar Tarihi: 24.06.2014

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/8777 Esas 2014/9900 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi         2013/8777 E.  ,  2014/9900 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Milas 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
    TARİHİ : 15/01/2013
    NUMARASI : 2010/620-2013/17

    Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

    -K A R A R-

    Davacı vekili, davalıların işleteni ve sürücüsü olduğu araç ile davacı idaresinde bulunan aracın çarpışması nedeniyle davacının yaralandığını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 1.000 TL. maddi, 20.000 TL. manevi tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiş,ıslah dilekçesi ile maddi tazminat talebini 27.989,04 TL. olarak ıslah etmiştir.
    Davalılar vekili kusur oranı ve tazminat miktarını kabul etmediklerini belirterek davanın reddini savunmuştur.
    Mahkemece toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre,27.989,04 TL. maddi, 15.000 TL. manevi tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektici sebeplere göre, davalılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
    2-Mahkemece davacının sürekli iş göremezlik tazminatının aktüerya hesabı yapılması için alınan bilirkişi raporunda davacının bakiye yaşam süresi CSO 1980 tarihli tablo esas alınarak hesaplama yapılmış ise de yapılan hesaplama sonucu verilen hüküm Yargıtay tarafından kabul edilen uygulamalara uygun değildir.
    Davacının maluliyeti nedeniyle sürekli işgöremezlik zararının hesaplanmasında bakiye yaşam süresinin Yargıtay uygulamalarına uygun şekilde PMF 1931 tablosu esas alınarak hesaplama yapılması gerekirken Yargıtay uygulamalarına aykırı şekilde yapılan hesaplamanın hükme esas alınması doğru görülmemiştir.
    SONUÇ:Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, 2 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılara geri verilmesine 24.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.