MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekili, davalılardan ... vekili, ... ve ... tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, davalılardan ..."in müvekkili kooperatifte muhasebeci, ... ve ..."in yetkili memur, ..."ın yetkisiz memur, ..., ..., ..., ..., ... ve ..."in yönetim kurulu üyeleri, ... merkez birliği yönetim kurulu üyesi, ... bölge birliği müdür yardımcısı, ..., ..., ... kooperatif ortakları olduğunu, davalıların, söz konusu kooperatifte ortak olarak görev yaptıkları sırada görevi ihmal ederek ve evrakta sahtecilik yaparak kooperatifi 26.339,17 YTL zarara uğrattıklarını, bu durumun idari soruşturma raporları ile saptandığını, müvekkilinin suç duyurusunda bulunduğunu, davalılar hakkında Siirt Ağır Ceza Mahkemesinde dava açıldığını, davalıların kredileri usulsüz olarak kullanılmasına sebebiyet verdiklerini, bu zararın davalılardan tahsili gerektiğini ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı tutularak 23.367,50 TL zararın senet düzenleme tarihlerinden itibaren işleyecek TKK Genel Müdürlüğünün yayınladığı ilgili kredilere uygulanan genelge faiz oranına veya kısa vadeli avans faizi oranına göre davalılardan (sorumlu oldukları miktarlar için) müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmişlerdir.
Bir kısım davalılar davanın reddini istemiş, bir kısım davalılar davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece davanın kabulüne dair verilen karar davacı vekili ile bir kısım davalılar tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 05.06.2018 tarih ve 2015/10045 Esas, 2018/3528 sayılı kararıyla düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
Bu kez, karara karşı davacı vekili karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
Mahkemece 19.09.2018 tarihli ek karar ile Dairemizin 05.06.2018 tarih ve 2015/10045 Esas, 2018/3528 sayılı kararıyla, karar düzeltme yolunun kapalı olması nedeniyle talebin reddine karar verilmiştir.
Ek kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
1-Davacı vekilinin ek kararın temyiz itirazları yönünden yapılan incelemede;
Mahkemece karar düzeltme kanun yolu kapalı olduğundan bahisle 19.09.2018 tarihli ek kararı ile karar düzeltme talebinin reddine karar verilmiştir.
Yargıtay tarafından verilen bir kararın düzeltilmesinin muhatabı yine Yargıtaydır. Mahkemece karar düzeltme talebinin kabulüne veya reddine dair ek karar verilmesi mümkün değildir. Bu karar yok hükmünde olduğundan Yerel mahkemenin 19.09.2018 tarihli ek kararının kaldırılarak, davacı vekilinin karar düzeltme itirazlarının incelemesine geçilmiştir.
2- Davacı vekilinin karar düzeltme itirazları yönünden yapılan incelemede;
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, HUMK"nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisine uymayan karar düzeltme isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin ek karara yönelik temyiz itirazlarının kabulü ile 05.06.2018 tarihli ek kararın kaldırılmasına, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin karar düzeltme isteminin REDDİNE, 492 sayılı Harçlar Kanunu"nun 13/j maddesi uyarınca davacıdan harç alınmasına yer olmadığına, takdiren 384,00 TL para cezasının karar düzeltme isteyenden alınarak Hazineye gelir kaydedilmesine, 16.10. 2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.