Esas No: 2022/6605
Karar No: 2022/8198
Karar Tarihi: 25.10.2022
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2022/6605 Esas 2022/8198 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Gebze 2. Sulh Hukuk Mahkemesi'nde görülen alacak davasında verilen karar, Yargıtay Hukuk Dairesi tarafından bölge adliye mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmesi sonucunda yeniden görüldü. Davanın kısmen kabulüne yönelik verilen kararın dava değeri, duruşma sınırının altında olduğundan davacının duruşma isteği miktar yönünden reddedildi. Davalı tarafın temyiz istemi miktar itibariyle reddedilirken, davacının temyiz itirazlarına ise dosyadaki yazılar, kararın bozmaya uygunluğu, bölge adliye mahkemesi kararında yazılı gerekçeler ve bozmanın kapsamı dışında kalan yönlere ilişkin temyiz itirazlarının incelenemeyecek hale gelmesi sebebiyle yerinde görülmedi ve bölge adliye mahkemesi kararı usul ve kanuna uygun bulunarak onandı. Karar tarihinden itibaren kesinlik sınırı 107.090 TL olarak belirlendi ve davalının temyiz dilekçesi reddedildi. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise şu şekildedir: 6763 sayılı kanunun ek 1. maddesi, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesi, 366. maddesi ve 370/1 maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 36. HUKUK DAİRESİ
İLK DERECE MAHKEMESİ : GEBZE 2. SULH HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen ve istinaf incelemesinden geçen alacak davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Dairemizce bölge adliye mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmesi üzerine, bölge adliye mahkemesince bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen kararın, süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine, temyize konu edilen kararda dava değeri, duruşma sınırının altında olduğundan, davacının duruşma isteğinin miktar yönünden reddiyle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz isteklerinin incelemesinin evrak üzerinde yapılmasına karar verilerek dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
1-Davalı tarafın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
6763 sayılı kanun ile 6100 sayılı HMK'ya eklenen ek 1. madde uyarınca; aynı Kanunun 362. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 01/01/2022 tarihinden itibaren 107.090 TL’ye çıkartılmıştır.
İstinaf incelemesi sonucunda verilen hüküm karar tarihi itibariyle davalı yönünden kesin niteliktedir. HMK’nın 366. maddesi atfıyla aynı Kanun'un 352. maddesi uyarınca, kesin olan kararlar hakkında Yargıtay tarafından temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin miktar itibariyle REDDİ gerekir.
2- Davacı tarafın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararında yazılı gerekçelere ve özellikle bozmanın kapsamı dışında kalarak kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinin artık mümkün olmamasına göre, yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun olan bölge adliye mahkemesi kararının 6100 sayılı HMK’nın 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASI gerekmektedir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davalı tarafın temyiz dilekçesinin REDDİNE, 2. bentte açıklanan nedenlerle davacı tarafın temyiz isteminin reddi ile usul ve kanuna uygun olan bölge adliye mahkemesi kararının 6100 sayılı HMK’nın 370/1 maddesi uyarınca ONANMASINA, fazla alınan 807,30 TL temyiz harcının istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 25/10/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.