Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2010/15009 Esas 2010/27807 Karar Sayılı İlamı

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
İ.İ.K.’nun 170/3.maddesinde, inkar edilen imzanın borçluya ait olduğu “anlaşılırsa” itirazın reddine karar verileceği hüküm altına alınmıştır.
Somut olayda borçlu vekiline, imza örneği için müvekkilini duruşmada hazır etmesi konusunda 9.2.2010 t.de kesin süre verilmiş, hazır edilememesi üzerine itirazın reddine karar verilmiştir.
Senetteki imzanın borçluya ait olduğunu ispat külfeti senet elinde olup takibe başlayan ve imzanın borçluya ait olduğunu iddia eden alacaklıya aittir.(HGK.’nun, 26.04.2006 12-259/231 sayılı kararı) Başka bir ilde oturan borçlunun duruşmada hazır edilmesinin borçlu vekilinden  istenmesi anılan kurala aykırılık oluşturduğu gibi talimat yoluyla da  aynı işlemin ikmali yönüne gidilmemesi de doğru değildir.  
O halde, Mahkemece, borçlu vekilinin talimat yoluyla müvekkiline ait imza örneklerinin alınması isteğinin kabulü gerekirken aksi düşünce ile reddi  doğru değildir. 
 Kabule göre de asıl alacak üzerinden icra-inkar tazminatına hükmedilmesi yerine, toplam alacağın tamamı üzerinden hüküm kurulması da isabetsizdir.
SONUÇ  : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 29.11.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.