Yargıtay - Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/6677 Esas 2018/907 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/6677
Karar No: 2018/907
Karar Tarihi: 12.02.2018

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/6677 Esas 2018/907 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkemenin verdiği kararın konusu yağmadır ve sanıklar mahkum edilmiştir. Sanıkların suça konu yüzüğü görmediklerini beyan etmelerine rağmen, yüzük kolluk tarafından yapılan arama sonucunda bulunmuştur. Ancak etkin pişmanlık koşullarının oluşmadığı gözetilmeden, sanığın cezasında yarı oranında indirim yapılmıştır. Temyiz itirazlarından bazıları kabul edilmiş ve yargılama giderlerinin yasal düzenlemelerin üzerinde olduğu belirtilerek düzeltilmiştir. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 168/3. maddesi, 5271 sayılı CMK’nın 324/4. maddesi, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106.maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi geçmektedir.

6. Ceza Dairesi 2015/6677 E. , 2018/907 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

04.05.2014 tarihli tutanağa göre; yakalanan sanıklara suça konu yüzük sorulduğunda görmediklerini beyan ettikleri ancak yapılan arama neticesinde polis otosunun kafes (nezarethane) bölümündeki fileli cep kısmında yüzüğün bulunarak kolluk tarafından yakınana teslim edildiğinin anlaşılması karşısında; soruşturma aşamasında etkin pişmanlık koşullarının oluşmadığı gözetilmeden, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 168/3. maddesi gereğince 1/2 oranında indirim yapılarak eksik ceza tayin edilmesi, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararına göre TCK"nın 53. madde uygulamasının infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede, usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

5271 sayılı CMK’nın 324/4. maddesi uyarınca Devlete ait yargılama giderlerinin, 21/7/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan (20.-TL dahil) az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilmesi gerekirken, 16,00"şar TL yargılama giderinin sanıklar ... ve ..."dan tahsiline karar verilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkralarından yargılama giderlerine ilişkin bölüm çıkartılarak yerine, "Yargılama giderinin Hazine üzerinde bırakılmasına" tümcesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.