Danıştay 4. Daire 2016/21149 Esas 2021/2730 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/21149
Karar No : 2021/2730

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : .. Elektrik Mühendislik Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, 2014 yılı hesap ve işlemlerinin incelenmesi neticesinde düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden, 2013/12 döneminden sonraki dönemlere devreden katma değer vergisi tutarının değişmesi nedeniyle yeniden hazırlanan beyan tablosuna göre ödenecek vergi çıkan 2014/10,12 dönemleri için re'sen tarh edilen katma değer vergileri ve tekerrür hükümleri uygulanarak kesilen vergi ziyaı cezalarının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; dava konusu cezalı tarhiyatın dayanağı 2013/5,7 dönemleri için re'sen tarh edilen katma değer vergileri ve kesilen vergi ziyaı cezalarının kaldırılması istemiyle açılan dava, Mahkemelerinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla kabul edildiğinden, davacının takip eden dönemlere ilişkin beyannameleri düzeltilerek ödenecek katma değer vergisi çıkan dava konusu dönemler için re'sen tarh edilen katma değer vergileri ve kesilen vergi ziyaı cezalarında da hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Sahte faturalarda yer alan katma değer vergilerini indirim konusu yaptığı tespit edilen davacı adına re'sen tarh edilen vergi ve kesilen cezalarda hukuka aykırılık bulunmadığı, temyize konu kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin kabulü gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:


İNCELEME VE GEREKÇE :
Dava konusu cezalı tarhiyatın dayanağını oluşturan ve davacı adına 2013/5,7 dönemleri için re'sen tarh edilen katma değer vergileri ve kesilen vergi ziyaı cezalarının kaldırılması istemiyle açılan davayı kabul eden ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararı, Danıştay Dördüncü Dairesinin 01/03/2021 tarih ve E:2016/21151, K:2021/1323 sayılı kararıyla bozulmuştur.
Bu durumda, anılan bozma kararı üzerine oluşan hukuki durum dikkate alınarak yeniden bir karar verilmesi gerekmektedir.
Öte yandan, işbu bozma kararı üzerine, vergi ziyaı cezalarının tekerrür uygulanan kısımları hakkında bir değerlendirme yapılarak karar verileceği tabiidir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin kabulüne,
2.Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının BOZULMASINA,
3.Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
4.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş (15) gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 20/05/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :
Anayasa'nın 37. maddesinde, "Hiç kimse kanunen tâbi olduğu mahkemeden başka bir merci önüne çıkarılamaz. Bir kimseyi kanunen tâbi olduğu mahkemeden başka bir merci önüne çıkarma sonucunu doğuran yargı yetkisine sahip olağanüstü merciler kurulamaz." hükmüne yer verilmiştir.
2576 sayılı Bölge İdare Mahkemeleri, İdare Mahkemeleri ve Vergi Mahkemelerinin Kuruluşu ve Görevleri Hakkında Kanun'un 6. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendinde, genel bütçeye, il özel idareleri, belediye ve köylere ait vergi, resim ve harçlar ile benzeri mali yükümler ve bunların zam ve cezaları ile tarifelere ilişkin davaların, (b) bendinde ise (a) bendindeki konularda 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un uygulanmasına ilişkin davaların Vergi Mahkemelerince çözümleneceği; mahkemenin karar verdiği tarihte yürürlükte olan şekliyle "Tek Hakimle Çözülecek Davalar" başlıklı 7. maddesinin 2. fıkrasında da, 6. maddenin (a) ve (b) bentlerinde belirtilen uyuşmazlıklardan kaynaklanan toplam değeri yirmibeşbin Türk Lirasını aşmayan davaların, vergi mahkemesi hâkimlerinden biri tarafından çözümleneceği hüküm altına alınmıştır.
Aynı Kanun'un Ek 1. maddesinde ise, bu Kanun'un tek hakimle çözümlenecek davalara ilişkin 7. maddesindeki parasal sınırların her takvim yılı başından geçerli olmak üzere, önceki yılda uygulanan parasal sınırların, o yıl için 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298. maddesi hükümleri uyarınca Maliye Bakanlığınca her yıl tespit ve ilan edilen yeniden değerleme oranında artırılması suretiyle uygulanacağı hükmüne yer verilmiştir.
Söz konusu mevzuat hükmü uyarınca, tek hâkim tarafından çözümlenecek davalara ilişkin üst sınır, mahkemece kararın verildiği 2016 yılı için 31.000,00 TL olarak belirlenmiştir.
Ayrıca 2576 sayılı Kanun'un 8. maddesinde ise, Bölge İdare Mahkemesinin, yargı çevresindeki İdare ve Vergi Mahkemelerinde tek hakim tarafından 7. madde hükümleri uyarınca verilen kararları itiraz üzerine inceleyerek kesin olarak hükme bağlayacağı düzenlenmiştir.
Anılan mevzuat hükümleri uyarınca; uyuşmazlık miktarı kanunda belirtilen miktarı aşmayan işlemlere karşı açılan davaların tek hakim tarafından karara bağlanması tabii hakim ilkesinin bir gereğidir.
Bu durumda, konusu belli bir parayı içeren ve miktar itibarıyla (9.926,33 TL) tek hakim tarafından karara bağlanacak uyuşmazlıklar kapsamında bulunan cezalı tarhiyata karşı açılan davanın, Vergi Mahkemesi hakimlerinden biri tarafından çözümlenmesi gerekirken, Mahkeme heyetince karara bağlanmasında hukuka uyarlık bulunmadığından, söz konusu kararın belirtilen gerekçe ile bozulması gerektiği görüşüyle, Dairemiz kararına katılmıyorum.