
Esas No: 2016/5263
Karar No: 2018/1273
Karar Tarihi: 26.02.2018
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/5263 Esas 2018/1273 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacılar ... ve diğerleri vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 25/08/2011 gününde verilen dilekçe ile kasten öldürmek eylemi nedeni ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; maddi tazminat istemlerinin davacılardan ..., ... yönünden kısmen kabulüne, davacılardan ..., ..., ... yönünden reddine, manevi tazminat istemlerinin ise tüm davacılar yönünden kısmen kabulüne dair verilen 03/12/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi taraflar vekilleri tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava; kasten öldürme eylemi nedeni ile maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece maddi tazminat istemlerinin davacılardan ... ve ... yönünden kısmen kabulüne, diğer davacılar yönünden reddine; manevi tazminat istemlerinin ise, tüm davacılar yönünden kısmen kabulüne karar verilmiştir; hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Davacılar vekili; davalı tarafından öldürülen ..."in müvekkillerinden ... ve ..."in oğlu, diğer müvekkillerinin ise kardeşi olduğunu, olay nedeni ile yapılan ceza yargılaması sonucunda davalının mahkumiyetine karar verildiğini belirterek maddi ve manevi zararın tazmini isteminde bulunmuştur.Davalı vekili; vekil eden tarafından öldürülen maktülün uyuşturucu bağımlısı olduğunu ve vekil edenden bir çok kez haksız olarak para talep ettiğini, bu durumun araya giren başka kişilerce de engellenemediğini beyan ederek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.Mahkemece; ceza yargılamasına dayanılarak davalının mahkumiyetine konu eylemine maktülün ağır kusurunun neden olduğu kanaatiyle, tüm davacılar yönünden manevi tazminat istemlerinin kısmen kabulüne; maddi tazminat istemlerinin ise davacılar ... ve ... yönünden kısmen kabulüne ve diğer davacılar yönünden ise reddine karar verilmiştir.Dosya içindeki bilgi ve belgelerden; ... 2.Ağır Ceza Mahkemesinin 2010/86 esas sayılı dosyasında yapılan yargılama neticesinde verilen 05/01/2011 tarih ve 2011/1 sayılı kararının Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 08/05/2012 tarih ve 2011/5722 esas, 2012/3608 karar sayılı ilamı ile esasa ilişkin olarak bozulduğu ve bu haliyle ceza yargılamasının henüz sonuçlanmadığı anlaşılmaktadır.
818 sayılı Borçlar Kanunu 53. maddesi (6098 sayılı TBK 74 ) uyarınca ceza mahkemesinin kararı hukuk hakimini bağlamaz ise de, somut olayın özelliği itibariyle maddi olgunun ve davalının sorumluluğunun tespiti açısından ceza dava dosyasının sonucu önem taşımaktadır. Bu nedenle ceza dava dosyasının kesinleşmesi beklenilmeli ve daha sonra tüm deliller birlikte değerlendirilerek varılacak sonuca uygun bir karar verilmelidir. Mahkemece açıklanan yönler gözetilmeden, yazılı biçimde karar verilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre tarafların diğer temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına ve taraflardan peşin alınan harçların istek halinde geri verilmesine 26/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.