MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kısmen kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
- K A R A R -
Dava, kamulaştırmasız el atılan ... İlçesi ... Köyü ... parsel, ... parsel, ... parsel, ... parsel, ... parsel, ... parsel, ... parsel, ... parsel ve ... parsel sayılı taşınmazların bedelinin tahsili ile ecrimisil istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Dosyada bulunan kanıt ve belgeler ile kararın dayandığı gerekçe dikkate alındığında, ... parsel sayılı taşınmaz yönünden el atma bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesinde; ... parsel, ... parsel, ... parsel, ...parsel, ... parsel ve ... parsel sayılı taşınmazlar yönünden ecrimisil bedelinin biçilmesinde ve taşınmazın bedelinin tahsiline karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bu nedenle davalı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde değildir.
Davacılar vekilinin temyizine gelince;
1-Mahkemece usulüne uygun olan 01.10.2012 havale tarihli bilirkişi raporunda belirlenen bedele hükmedilmesi gerekirken münavebe ürünlerinin satış fiyatlarını düşük, üretim masraflarını yüksek aldığı için usulüne uygun olmayan ek rapora göre karar verilmek suretiyle az bedele hükmedilmesi,
2) Dava konusu taşınmaza 04/11/1983 tarihinden önce el atıldığı anlaşılmakla maktu harca hükmedilmesi gerekirken nisbi harca hükmedilmesi,
3)Dava konusu taşınmazların tapu kayıtlarında yer alan hacizlerin bedele yansıtılmaması,
4)Davalı idare tarafından kamulaştırmasız el atma olmadığı sabit olan ... parsel ve ... parsel sayılı taşınmazlar yönünden davanın reddine karar verilmesi gerekirken karar verilmesine yer olmadığına hükmedilmesi,
Doğru görülmemiştir.
Davacılar vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harçlarının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harçlarının Hazineye irad kaydedilmesine, 20/03/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.