MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı artırıcı nedenin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, 04.09.2007, 19.11.2007, 18.04.2008, 12.06.2008 ve 03.09.2008 tarihli yoklama fişlerinden yoklama anında sanığın işyerinde hazır bulunduğunun anlaşılması, serbest muhasebeci Zühal Şeyda"nın 15.04.2010 tarihli vergi denetmenine verdiği ifadesinde, 2007 yılı Ağustos ayında ... ile anlaşarak mükellef kurumun sözleşmeli muhasebecisi olarak defterlerini tutmaya başladığını, 15.01.2009 tarihi itibariyle şirkete ait tüm belgeleri tutanakla ..."a teslim ederek muhasebe tutmayı bıraktığını beyan etmesi, işyeri mülk sahibinin de işyerini ... ile.... in kiraladıklarını ifade etmesi karşısında, sanığın para karşılığı kandırılarak şirket hissesinin kendisine devredildiğine, ancak fiilen şirketle hiç bir ilişkisinin bulunmadığına dair savunmasına itibar edilmemiş, sanık hakkında Vergi Usul kanunu"na muhalefet suçundan açılmış bulunan sair davaların ise farklı mükellefiyetlere ilişkin olduğu anlaşıldığından sanığın davanın mükerrer bulunduğuna dair temyizi de yerinde görülmemiş olup, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 09.01.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.