Tefecilik yapma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/2315 Esas 2020/1805 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapma
Hüküm : Beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ..."ın suç tarihi itibariyle kuyumculuk ve cep telefonu ticareti işiyle uğraştığı, 2009 yıllarını kapsayan inceleme döneminde sanığın ödünç para verme suretiyle tefecilik yaptığı iddiasıyla açılan kamu davası açıldığı ve sanık hakkında beraat hükmü kurulduğu görülmüş olup;
Sanık hakkında hazırlanan vergi tekniği raporu kapsamında ifadesine başvurulan tanıklar ..., ..., ..., ..., ..., ... ve ...’ın sanıktan komisyon karşılığı para aldıklarını veyahut sanığın iş yerinden altın alışverişi yapmadıkları yönünde beyanda bulundukları, bu tanıklardan mahkeme önünde ifadesine başvurulan ..., ..., ... ve ...’nün çelişkili beyanları, 25/07/2013 tarihli düzenlenen kolluk araştırma tutanağında sanığın tefecilik yaptığı bilgisine ulaşılması, 01/02/2012 tarihli bilirkişi raporu ve vergi tekniği raporu göz önüne alındığında suçun tüm yasal unsurları ile sübut bulduğunun anlaşılması karşısında; tefecilik suçundan mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Gerekçeli kararda hatalı olarak gösterilen suç tarihinin tanık beyanıyla tespit edilen nakit ihtiyacının karşılanması için POS çekim işleminin yapıldığı son tarih olan 03/04/2009 olarak gösterilmemesi,
Kanuna aykırı katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK" un 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 10/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.