Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/925 Esas 2015/878 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/925
Karar No: 2015/878
Karar Tarihi: 13.05.2015

Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/925 Esas 2015/878 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde yapılan bir hırsızlık davasında, sanık hakkında verilen mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. Dosya incelendiğinde, diğer temyiz sebeplerinin uygun görülmediği ancak kararda iki hata tespit edildiği belirtilmiştir. Bunlar; müşteki beyanı, teslim ve tesellüm tutanağı içeriği ile dosya kapsamına göre araç üzerinde keşif yapılmadan karar verilmesi ve sanık hakkında yanlış yasa maddesi uygulamasıdır. Bu nedenlerle, mahkeme kararı bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-d maddesi
- 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 493/1. maddesi

22. Ceza Dairesi 2015/925 E. , 2015/878 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAMEDEKİ İSTEK : Bozma

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Müşteki beyanı, sanık savunması, 27.01.2005 tarihli teslim ve tesellüm tutanağı içeriği ile tüm dosya kapsamına göre, olanaklı olduğu takdirde araç üzerinde keşif yapılıp araç kilitlerinin ilk orjinalinde takılan kilitler olup olmadığı belirlendikten sonra sonucuna göre hukuki durumun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, sanığın müştekiye ait aracı haksız olarak elde bulundurulan veya taklit anahtar ya da diğer bir aletle kilit açmak suretiyle çaldığına ilişkin delillerin nelerden ibaret olduğu da karar yerinde açıklanıp gösterilmeden yazılı şekilde uygulama yapılması,
2-Kabule göre de; sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 142/2-d maddesinin lehe olduğu kabul edilip bu madde ile mahkumiyet hükmü kurulmasına karşı, lehe yasa karşılaştırmasının 765 sayılı TCK"nın 493/1. maddesi ile yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 13.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.