12. Ceza Dairesi Esas No: 2020/7992 Karar No: 2021/5751 Karar Tarihi: 14.09.2021
Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/7992 Esas 2021/5751 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, taksirle yaralama suçundan mahkumiyet kararı almıştır. Olayda, sanığın sevk ve idaresindeki otobüs sol şeritte seyreden motosikletin geçişini beklemeden sola dönüş yapması sonucunda motosikletin sağ arka kısmı ile otobüsün sol arka kısmının çarpışması gerçekleşmiştir. Sanığın kusurlu olduğu kabul edilerek mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, hapis cezası adli para cezasına çevrilirken esas alınan tam gün sayısı ve adli para cezasının dayanağı olan yasa maddesi belirtilmemiştir. Bu nedenle, sanık tarafından yapılan temyiz itirazları kabul edilmiş ve karar bozulmuştur. Yeniden yargılamaya gerek olmadığından, sanığın kişisel, sosyal ve ekonomik durumuna göre adli para cezasına çevrilmesi ve belirlenmesi gereken tam gün sayısının 225 olduğu belirtilerek cezasının adli para cezasına çevrilmesi ve cezalandırılması kararlaştırılmıştır. Kararda TCK'nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/4. maddelerine atıfta bulunulmuştur.
12. Ceza Dairesi 2020/7992 E. , 2021/5751 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Taksirle yaralama Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/4. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Dosya içeriğine göre; olay günü gece vakti aydınlatmalı, meskun mahal içi, iki şeritli bölünmüş asfalt yolda sağ şeritte seyreden sanığın sevk ve idaresindeki otobüs ile kaza mahalli dört yönlü ışık kontrollü kavşağa geldiği sırada, kendisi ile aynı istikamette sol şeritte seyreden motosikletin geçişini beklemeden sola dönüş yapması üzerine motosikletin sağ arka kısmı ile otobüsün sol arka kısmının çarpışması neticesinde motosiklette bulunan katılan ve mağdurun basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanması ile sonuçlanan olayda, sanığın asli kusurlu olduğunun kabulü ile mahkumiyet kararı verilmesi bakımından mahkemenin takdirinde isabetsizlik görülmemiştir. Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, açıklanan gerekçeye göre, sanığın ceza miktarının fazla olduğuna, erteleme ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin mahkemenin takdirinin doğru olmadığına ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak ; Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine ve adli para cezasının bir gün karşılığı meblağın belirlenmesine dayanak olan yasa maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi; Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1 numaralı bendinin beşinci paragrafının çıkarılarak yerine "Sanığa verilen 7 ay 15 gün hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak TCK"nın 50/1-a maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesine, TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 225 tam gün olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesine göre sanığın ekonomik durumu ve şahsi halleri gözetilerek günlüğü takdiren 20 TL den paraya çevrilerek 4.500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 14/09/2021 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.