Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
HUMK.nun 23.maddesi son cümlesi hükmüne göre mahkemenin yetkili olmadığını iddia eden taraf yetkili mahkemeyi beyan etmeye mecburdur. HGK.nun 22.09.1976 gün ve 10/1957-2554 sayılı ve 25.12.1987 tarih ve 1987/506-1103 sayılı kararlarında da benimsendiği gibi, anılan hükümde yetki itirazında bulunana birden fazla yetkili mahkemeyi (icra dairesini) gösterme olanağı yasaklanmamıştır. Yetkili olmaları koşulu ile birden çok yetkili mahkeme (icra dairesi) belirtilmiş olsa dahi, yetkili yeri bildirme yükümlülüğü yerine getirilmiş olur.    
Borçlu yetkili icra dairesi olarak Çaycuma ve Zonguldak İcra Dairelerini gösterdiğine ve bunlardan biri için tercihini belirtmediğine göre; mahkemece öncellikle duruşma açılıp, sonra taraf teşkili yapıldıktan sonra, tarafların delilleri toplanarak, özel yetkili olarak Zonguldak İcra Dairelerinin yetkili kılındığı (7) adet bono yönünde borçlunun  bir tercih yapmaması ve seçim hakkının alacaklı tarafa geçmiş olması nedeniyle, alacaklı tarafın Zonguldak ve Çaycuma İcra Dairelerinden hangisini tercih ettiği konusunda beyanı alınıp buna göre (7) adet bono yönünden icra dosyasının tefrikine karar verilerek sonuca gidilmesi gerekirken, eksik inceleme ile ve alacaklıya tercih hakkı tanınmaksızın  bir kısım senetlerde  Ankara İcra Dairelerinin yetkisinin kabul edildiğinden bahisle yetki itirazının tümden reddine  karar verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ  : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 25.11.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.