KARAR

Hakaret suçundan sanık ... hakkında yapılan yargılama sonucunda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 125/1, 32/2, 53. maddeleri uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5237 sayılı Kanun"un 57/1 ve 57/2. maddeleri uyarınca sanığın yüksek güvenlikli bir sağlık kuruluşunda üç ayı geçmemek üzere koruma ve tedavi altına alınmasına dair İstanbul Anadolu 29. Asliye Ceza Mahkemesinin 01/10/2018 tarihli ve 2015/159 esas, 2018/477 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
İstem yazısında: “5237 sayılı Kanun"un 32. maddesinde yer alan “1) Akıl hastalığı nedeniyle, işlediği fiilin hukukî anlam ve sonuçlarını algılayamayan veya bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneği önemli derecede azalmış olan kişiye ceza verilmez. Ancak, bu kişiler hakkında güvenlik tedbirine hükmolunur. 2) Birinci fıkrada yazılı derecede olmamakla birlikte işlediği fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneği azalmış olan kişiye, ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası yerine yirmi beş yıl, müebbet hapis cezası yerine yirmi yıl hapis cezası verilir. Diğer hâllerde verilecek ceza, altıda birden fazla olmamak üzere indirilebilir. Mahkûm olunan ceza, süresi aynı olmak koşuluyla, kısmen veya tamamen, akıl hastalarına özgü güvenlik tedbiri olarak da uygulanabilir” şeklindeki düzenlemeye göre, sanığın 32. maddenin 2. fıkrası kapsamında kalan akıl hastalığının bulunması durumunda, hükmedilen cezadan indirim yapılabilmesinin ve mahkûm olunan cezanın süresi aynı olmak koşuluyla kısmen veya tamamen akıl hastalarına özgü güvenlik tedbiri olarak uygulanabilmesinin mümkün olduğu, somut olayda mahkemece ya sadece ceza verilmesi ya da hükmolunan cezanın süresi aynı olmak koşuluyla kısmen veya tamamen akıl hastalarına özgü güvenlik tedbiri olarak uygulanmasına karar verilmesi gerekirken, adı geçen sanık hakkında cezaya hükmedilmesinden sonra ayrıca 5237 sayılı Kanun"un 57. maddesi gereğince akıl hastalarına özgü güvenlik tedbirine hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesinde isabet görülmemiştir.” denilmektedir.
Hukuksal Değerlendirme:
Uyuşmazlık konusunda bir karar vermeden önce, kanun yararına bozma istemine konu edilen hükümlerde belirlenen yeni hukuka aykırılık durumunun incelenmesi gerekmektedir.
5237 sayılı TCK’nın 125/1. maddesinde: “Bir kimseye onur, şeref ve saygınlığını rencide edebilecek nitelikte somut bir fiil veya olgu isnat eden veya sövmek suretiyle bir kimsenin onur, şeref ve saygınlığına saldıran kişi, üç aydan iki yıla kadar hapis veya adlî para cezası ile cezalandırılır. Mağdurun gıyabında hakaretin cezalandırılabilmesi için fiilin en az üç kişiyle ihtilat ederek işlenmesi gerekir.” şeklinde hakaret suçunun tanımlandığı,
TCK’nın 125/3-c. maddesinde ise, hakaret suçunun, kişinin mensup bulunduğu dine göre kutsal sayılan değerlerden bahisle işlenmesi halinde cezanın alt sınırının bir yıldan az olamayacağı belirtildiği görülmektedir.
İnceleme konusu somut olayda; sanığın katılana hitaben: “Allah’ını sinkaf ettiğim o..” Dediğinin kabul edilmesi karşısında; sanığın TCK’nın 125/3-c maddesi uyarınca cezalandırılması yerine, TCK’nın 125/1. maddesi uyarınca cezalandırılması hukuka aykırı görülmüştür.
Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1- Kanun yararına bozma isteği hakkında bu aşamada bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
2- Hükümde saptanan yeni hukuka aykırılık nedeni açısından, kanun yararına bozma yoluna başvurulup başvurulmayacağının takdiri için, dosyanın Adalet Bakanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine, bu hususun değerlendirilmesinden sonra, diğer kanun yararına bozma isteminin incelenmesine, 08/01/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.