MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 22.10.2009 gününde verilen dilekçe ile maden arama katkı payı istenmesi üzerine yapılan muhakeme sonunda; davanın kabulüne dair verilen 16.06.2011 günlü hükmün Yargıtayca, duruşmalı olarak incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, tayin olunan 27.03.2012 günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davalı vekili Av.... ile karşı taraftan davacı vekili Av. ... geldi. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra gelen tarafların sözlü açıklamaları dinlendi. Duruşmanın bittiği bildirildi. İş karara bırakıldı. Bilahare dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı, ...:5286 ruhsat nolu sahayı 03.07.1995 tarihli sözleşme uyarınca 06.07.1995 tarihinde davalıya devrettiğini, davalının 13.02.1998 tarihinde ...:5804 nolu 10 yıl süreli işletme ruhsatı aldığını ancak kusurlu davranışı nedeniyle Maden İşleri Genel Müdürlüğü’nün 06.04.2002 tarihinde ...:5804 nolu ruhsatı iptal ettiğinden maden arama katkı payı alacağından mahrum kaldığını belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere sözleşmenin 5/d maddesince 2003 ila 2010 yılı için şimdilik 10.000 TL alacağının tahakkuk tarihlerinden itibaren reeskont faizi ile tahsilini istemiş, 02.05.2011 tarihli ıslah dilekçesi ile talebini 273.537,16 TL"ye yükseltmiştir. Davalı yargılamalara katılmamış, savunmada bulunmamıştır.
Mahkemece, davanın kabulü ile 273.537,16 TL"nin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, bu tutarın 26.572,65 TL"sine 01.04.2004 tarihinden, 29.548,78 TL"sine 01.04.2005 tarihinden, 32.444,57 TL"sine 01.04.2006 tarihinden, 34.975,24 TL"sine 01.04.2007 tarihinden, 37.493,46 TL"sine 01.04.2008 tarihinden, 41.992,68 TL"sine 01.04.2009 tarihinden, 42.916,51 TL"sine ve 27.593,24 TL"sine 22.10.2009 tarihinden itibaren reeskont faizi yürütülmesine karar verilmiştir.
Hükmü, davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve dosya içeriğine göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Taraflar arasındaki 03.07.1995 tarihli sözleşmenin “işletmecinin yükümlülükleri” başlıklı 5. maddesinin (d) bendinde özetle “İşletmeci ayrıca işletmenin ömrü boyunca ürettiği cevherin (mermerin) beher m3’ü için ocakbaşı satış fiyatının %5’ini ...’ya maden arama katkı payı olarak ödemeyi taahhüt eder. İşletmeci buna göre tespit edilecek yıllık ödemeleri bir sonraki yılın Mart ayı sonuna kadar ... veznesine yatırmayı taahhüt eder.” şeklindedir.
Davacı, açtığı kısmi dava ile fazlaya ilişkin haklarını saklı tutmak suretiyle talepte bulunmuştur. Talep edilen 2003 ila 2010 yılları alacakları için tahakkuk tarihlerinden itibaren faiz istemiştir. Davacının, 2003 yılı maden arama katkı payı alacağı istemine ilişkin 24.09.2004 tarihli ihtarnamesi, davalıya 04.10.2004 tarihinde tebliğ edilmiştir.
Dava tarihi öncesi, 2003 yılı alacağı dışında davalı temerrüde düşürülmemiştir. Davacı, açılan kısmi davanın devamı sırasında 02.05.2011 tarihli ıslah dilekçesi ile müddeabihi arttırdığından, 2003 yılı alacağı dışında diğer yıllara ait alacaklar yönünden kısmi dava, dava edilmeyen fakat saklı tutulan miktar bakımından davalıyı temerrüde düşürmez. Zira açılan kısmi dava ancak dava konusu edilen miktar kadar davalıyı temerrüde düşürür. Bilinmeyen ve yargılama aşamasında bilirkişi raporu ile ortaya çıkan ve ıslaha konu olan kesim için, borçluyu temerrüde düşüreceğinden söz edilemez.
Bu nedenle, 2004, 2005, 2006, 2007 ve 2008 yıllarına ait alacaklar yönünden ıslah tarihinden itibaren faiz yürütüleceğinin göz ardı edilmesi ayrıca 2009 ve 2010 yıllarına ilişkin maden arama katkı payı alacakları bakımından da, sözleşmenin 5. maddesinin (d) bendi ve dava tarihine göre temerrüdün söz konusu olmadığı göz önüne alınmadan bu yıllara ait alacaklar için faiz yürütülmesi doğru görülmemiştir. Mahkemece bu yönler nazara alınmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi doğru değildir. Kararın bu nedenlerle bozulması gerekir ise de; yapılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün HUMK.nun 438/VII maddesi uyarınca düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine; (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle kabulü ile hüküm fıkrasının 1 numaralı bendinin tümüyle hükümden çıkarılarak yerine “Davanın kabulü ile 273.537,16 TL"nin davalıdan tahsili ile
davacıya verilmesine, toplam bu tutardan 26.572,65 TL"sine 04.10.2004 tarihinden, 176.454,73 TL"sine de ıslah tarihi 02.05.2011 tarihinden itibaren reeskont faiz yürütülmesine, 2009 ve 2010 yıllarına ait toplam 70.509,78 TL için faiz yürütülmesine yer olmadığına” cümlesinin yazılmasına, hükmün DÜZELTİLMİŞ ve değiştirilmiş bu şekli ile ONANMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde iadesine, 900 TL Yargıtay duruşma vekalet ücretinin davacılardan alınarak, davalı şirkete verilmesine, 29.03.2012 tarihinde oy birliği ile karar verildi.