Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/15096 Esas 2019/156 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/15096
Karar No: 2019/156
Karar Tarihi: 09.01.2019

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/15096 Esas 2019/156 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın resmi belgede sahtecilik suçu nedeniyle mahkum edilmesine karar verilmiş, ancak koşulların bulunmaması nedeniyle sanık müdafiinin duruşma istemi reddedilmiştir. Sanığın, alacağına karşılık senet üzerinde miktar kısımlarını değiştirerek tahrifat yaptığı iddia edilmiştir. Sanığın savunmaları ve tanık ifadelerine göre, katılana borcu olduğunu beyan ettiği ancak borçlarını başka kişilerden ödediği ortaya çıkmıştır. Bu nedenle, sanığın eylemi gerçek durumu belgelemek amacıyla değil, sahtecilik suçunu oluşturduğu için cezasında indirim yapılması gerektiği gözetilmemiştir.
5237 sayılı TCK'nin 211. maddesi gereği cezasında indirim yapılmaması ve Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı sonrası 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi uygulamasının yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, karar bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri 5237 sayılı TCK'nin 211. ve 53. maddeleridir.

11. Ceza Dairesi 2017/15096 E. , 2019/156 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1412 sayılı CMUK’nın 318. maddesi uyarınca hükmolunan cezanın süresi itibariyle koşulları bulunmadığından sanık müdafiinin duruşma isteminin reddine oybirliğiyle karar verilip dosya incelenerek gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
1- Sanığın, katılandan alacağına karşılık senet üzerinde miktar kısımlarını değiştirmek suretiyle tahrifat yaptığının iddia ve kabul edildiği olayda; sanığın aşamalarda değişmeyen savunmalarında katılanın dükkanında kiracı olduğunu, katılanın alacaklılarının dükkana gelmeye başladıklarını, katılanın da kendisine bu borçlarını ödemesini ve daha sonra kiradan düşmesini söylediğini, bu kapsamda sanığın değişik kişilere olan borçlarını kendisinin ödediğini ve bu şekilde sanıktan alacaklı olduğunu beyan ettiği, tanık olarak dinlenen ..."ın da ifadesinde katılan ile aralarında ticari ilişki olduğu, katılandan olan 7.000 TL alacağını sanıktan tahsil ettiğini beyan etmesi karşısında sanığın eyleminin “gerçek bir durumun belgelenmesi amacıyla sahtecilik” suçunu oluşturduğu ve 5237 sayılı TCK"nin 211. maddesine göre cezasında indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi

2- Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.01.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.