MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 11. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Antalya 1. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 13.03.2018 tarih ve 2016/699 E- 2018/170 K. sayılı kararın davacılar vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi"nce verilen 18.03.2019 tarih ve 2018/1417 E- 2019/542 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, davalının davacılar hakkında davaya konu bono ile ilgili olarak icra takibi başlattığını, davacının araç kiraladığını ve kiralama esnasında hizmetin bedelini ödediğini ancak uygulamada karşılaşılan şekilde araç kiralama hizmeti veren şirketlerin, ödemenin yanı sıra aracın hasarlı veya kazalı olarak teslimi halinde teminat olması sebebiyle açığa imzalı senet düzenlediklerini, sentlerden bir tanesini alamadığını ve bu senedin şirkette kaldığını, davalının eline nasıl geçtiğini bilmediklerini, senedin tahrifatlı olduğunu, senedin üzerindeki imzanın davacıya ait olduğunu, ancak senedin araç kiralama şirketine verilirken kesinlikle şirket kaşesi barındırmadığını, yine senet üzerinde nakden yazılarak senet temelindeki ilişkiden soyutlanmaya çalışıldığını, davacıların davalıya böyle bir borcunun olmadığını ileri sürerek, davacıların icra takibine konu bono nedeniyle davalıya borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacıların senedin sahte olduğu iddiasının hukuki dayanaktan yoksun olduğunu, davacıların senet üzerindeki imzalarını açıkça kabul ettiklerini, senedin tüm yasal unsurlarının mevcut olup kayıtsız şartsız bir borç ödeme vaadi içerdiğini, ispat yükünün davacılarda olduğunu ileri sürerek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İlk derece mahkmesince yapılan yargılama sonunda, İİK.72/3 maddesi uyarınca açılan ve HMK.nun 200 ve 201 maddeleri uyarınca kesin delille ispatı gereken davanın sübut bulmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hükme karşı davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, davacı tarafın davaya konu bono nedeniyle borçlu olmadığını, bononun anlaşmaya aykırı olarak doldurulduğunu, yazılı delillerle kanıtlamak durumunda olup, dosyaya bu konuda sunulmuş bir yazılı delil bulunmadığı, öte yandan dosya içerisinde örneği mevcut Cumhuriyet Savcılığı dosyasındaki ifadelerin bononun anlaşmaya aykırı şekilde doldurulduğunu ortaya koyar yada iktisap sebebini talil eder bir açıklamaya da rastlanılmadığı, ilk derece mahkemesi kararının usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle davacılar vekilinin ilk derece mahkemesi kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacılar vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle muhakeme hukukuna ve maddi hukuka uygun bulunan hükmün ONANMASINA, dosyanın Antalya 1.Asliye Ticaret Mahkemesi’ne gönderilmesine, karardan bir örneğin Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11.Hukuk Dairesi’ne gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 10,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacılardan alınmasına, 16.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.