Nitelikli dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/5437 Esas 2020/4667 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 158/1-d, 43, 62, 52, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
12/02/2013 ve 21/02/2014 olan suç tarihlerinin gerekçeli karar başlığında 12/02/2014-21/02/2014 olarak gösterilmesi, mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası kabul edilmiştir.
Katılanların ortak olup internet kanalıyla cep telefonu satışı yaptığı, katılan ...’ın kendisini ...olarak tanıtan şahsın sipariş ettiği cep telefonlarını, 11.02.2013 tarihinde ... adına gönderdiği, ancak sanığın 12.02.2013 tarihinde alıcıdan önce kargoya gidip ... adına düzenlenmiş üzerinde kendi resminin bulunduğu sürücü belgesini ibraz ederek 2 adet cep telefonunu aldığı, sanığın tekrar katılanlarla irtibat kurduğu, katılan ...’ın durumu fark edip sanığın istediği 5 adet Iphone-5 marka cep telefonu yerine kağıtlarla doldurduğu paketi kargoya verip Çiğli"deki esnaf arkadaşı olan ... adına 20.02.2014 tarihinde gönderdiği, sanığın kargodan cep telefonlarını alacağını ihbar etmesi üzerine emniyet görevlilerinin yurt içi kargonun Çiğli şubesi yakınlarında gerekli tedbirleri aldıkları, saat 12:30 sıralarında isminin ... olduğunu söyleyip bu isme düzenlenmiş sahte sürücü belgesi ibraz eden sanığın yakalandığı, bu suretle teselsül halinde nitelikli dolandırıcılık suçunu işlediğinin kabul edildiği olayda; sanık savunması, katılan beyanları ile tüm dosya kapsamına göre sanığın nitelikli dolandırıcılık suçunu işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
5237 sayılı TCK"nın 43. maddesinin uygulanabilmesi için “Bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi" gerektiği, farklı suç işleme kastının bulunması halinde her bir eylemin ayrı bir suç oluşturacağı gözetildiğinde; sanığın 12/02/2013 tarihindeki ilk eylemi ile 21/02/2014 tarihli son eylemi arasında sürenin geçtiği, bu nedenle kastının yenilenmiş olduğu anlaşılmakla; sanığın eylemlerinin ayrı ayrı suç oluşturacağı, iki ayrı eyleminden dolayı nitelikli dolandırıcılık ve nitelikli dolandırıcılığa teşebbüs suçlarından cezalandırılması yerine; koşulları oluşmayan 5237 sayılı TCK’nın 43/1. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümlerinin uygulanarak eksik ceza tayin edilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın lehe hükümlerin uygulanmasına yönelik temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 04/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.