İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Taraflar arasında iş akdinin feshinin haklı nedene dayanıp dayanmadığı hususunda uyuşmazlık vardır.
Davacı, iş sözleşmesinin, soyunma dolapları kısmında uyuduğu gerekçesi ile 05.10.2012 tarihinde iş Yasasının 25/2 maddesi gerekçe gösterilerek tazminat ödenmeksizin feshedilmiş olduğunu, olay günü uyumadığını ve savunmasının alınmadığını, bu nedenlerle iş sözleşmesinin haksız ve hukuka aykırı olarak feshedilmiş olduğunu iddia etmiştir.
Davalı ise, davacının mesai saatinde uyurken yakalandığını, davacının bir gece evvel uyumadığı için iş saatinde uyuduğunu kabul ettiğini, olaya tanık olan birçok kişi olduğunu, davacının işyerinde uyuyarak işyerinde üretimin aksamasına neden olduğu ve işyerine zarar verdiğini, iş sözleşmesinin feshinin haklı nedene dayandığını savunmuştur.
Mahkemece davanın reddine karar verilmiştir.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 20/2. maddesinde açıkça, feshin haklı nedenlere dayandığının ispat yükü davalı işverene verilmiştir.
Somut olayda davacının iş akdinin işçinin işyerinde mesai saatleri içerisinde uyuduğunun tespit edilmesi ve işçinin işyerini 396 USD zarara uğratması sebebiyle feshedildiği anlaşılmaktadır. Davacının fesih tarihindeki brüt ücreti 1285,00 TL olup o tarihteki 396 USD nin karşılığı(1.79 TLx396)708 TL olduğu anlaşılmakla, davacının işvereni 1 aylık ücreti tutarında zarara uğratmadığı sabittir. Davacının işyerinde 1 saat uyuma olayı ise eylem ilk defa gerçekleştiğinden uyarı cezasını gerektirmekte olup, bu eylem karşısında iş akdinin feshedilmesi orantısız ve ağır bir yaptırımdır. İşverence yapılan feshin haklı nedene dayanmadığı hususu gözetilmeden mahkemece yanlış değerlendirmeyle kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin reddine karar verilmiş olması hatalı olup bozma nedenidir.
O halde davalı vekilinin bu yönlere ilişkin temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmamalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 27/01/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.