4733 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/83 Esas 2020/1826 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/83
Karar No: 2020/1826
Karar Tarihi: 20.02.2020

4733 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/83 Esas 2020/1826 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 4733 Sayılı Kanuna aykırılık suçundan mahkumiyet kararı almıştır. Temyiz isteği incelendiğinde, hükümden dolayı reddi nedeni olmadığı belirlenmiştir. Mahkeme kayıtları ve kanıtlara göre, suçun sanık tarafından işlendiği tespit edilmiş ve görüşülmüştür. Ayrıca, suçun doğru şekilde nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipi olduğu da belirlenmiştir. Ancak, sanığın adli kaydında tekerrüre esas olabilecek başka bir sabıkası yokken, önceki hükümlülüğünde tekerrüre esas alınmayacak bir suç için verilen tazminat niteliğindeki para cezasının dikkate alınmamış olması ve koşullu salıverilme kararının altsoyu dışındaki hak ve yetkilerden yoksun bırakılmaması gibi hukuka aykırı detaylar tespit edilmiştir. Bu sebeplerden dolayı hüküm bozulmuş ve yeniden düzeltme kararı verilmiştir. TCK’nin 58. madde 7. fıkrası çıkarılmış ve TCK’nin 53. maddesi değiştirilerek, Anayasa Mahkemesi'nin 2015 yılında yayımlanan iptal kararının da dikkate alınarak hüküm tekrar düzenlenmiştir. Kanun maddeleri: 4733 Sayılı Kanun, 5237 sayılı TCK, 1412 sayılı CMUK, TCK’nin 58. maddesi ve 53. maddesi.

19. Ceza Dairesi 2020/83 E. , 2020/1826 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
1-Sanığın tekerrüre esas alınan Gevaş Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/105 Esas ve 2008/103 Karar sayılı ilamı ile mahkum olduğu önceki hükümlülüğünün tazmini nitelikte para cezası olduğu ve tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeksizin, adli sicil kaydında tekerrüre esas olabilecek başka sabıkası bulunmayan sanık hakkında verilen hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
2-5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, bu aykırılık yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 322. maddesi uyarınca, hüküm fıkrasından, TCK"nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin 7. fıkrasının çıkarılmasına ve TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin madde çıkartılıp, yerine ""24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı iptal kararı da gözetilerek, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasına," ibaresinin, yazılması suretiyle, başkaca yönleri kanuna uygun bulunan HÜKMÜN tebliğnameye uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.