Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2018/10294 Esas 2019/430 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; muvazaalı asıl işveren alt işveren ilişkisi nedeniyle davacının baştan itibaren davalı ...’ın işçisi sayılması gerektiğini iddia ederek, ilave tediye alacağının tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının işçisi olmadığını, husumet yöneltilemeyeceğini ve taleplerin zamanaşımına uğradığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, bozmaya uyarak alınan 21/05/2018 tarihli ek bilirkişi raporuna itibarla davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Karar başlığında dava tarihinin 24.05.2013 yerine 24/11/2017 olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir hata olarak kabul edilip bozma nedeni yapılmamıştır.
2-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
3-Mahkemenin verdiği bir hükmün Yargıtay tarafından bozulması ve bu bozma ilamına gerek iradi ve gerekse kanunî şekilde uyulması halinde yerel mahkemece, bozma kararı doğrultusunda inceleme yapmak ve hüküm kurmak zorundadır. Mahkeme uyma kararını kaldırarak, direnme kararı veremez.
Somut uyuşmazlıkta; davacı kısmî alacak davası açmış, daha sonra ıslah ile dava dilekçesindeki talep miktarını artırmış, ancak ıslah harcını yargılama sona erdikten sonra yatırmıştır. Mahkemenin bu ıslaha değer vererek verdiği ilk karar ise, davacı ıslah harcını yargılama sona erdikten sonra yatırdığından ıslah işleminin yok sayılması gerektiği gerekçesiyle Dairemizce bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyarak verdiği sonraki kararda ise, “ıslahla artırılan kısım için ıslahın, ek dava mahiyetinde olması ile birlikte usul ve dava ekonomisi gözetilerek ilk karar sonrası olsa bile harcın yatırıldığını tarihten itibaren faiz yürütülmesine karar vermek gerekmiştir.” gerekçesine yer verilerek hüküm oluşturulmuş ve böylelikle Mahkemece bozmaya uyma kararı verilmesine rağmen ıslaha ilişkin bozmanın gereği yerine getirilmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, bozmaya uyulmasına karar verildiği halde bozmanın gereğinin yerine getirilmemesi hatalı olup, kararının tekrar bozulması gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.