MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel
tatil ücreti, hafta tatili ücreti ile yıllık ücretli izin alacaklarının ödetilmesine karar
verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle davacının satış sorumlusu ve şoför olarak 15.09.1996 tarihi ile 07.11.2007 tarihleri arasında çalıştığını, ücretinin net 700 TL olduğunu, ücretlerinin eksik ödendiğini, bir kısım ücretlerinin ise ödenmediğini, çalışma şartlarının davacı aleyhine değiştirildiğini, sözleşmenin çalışma koşullarında esaslı bir değişiklik getirmesi ve ücretinin düşürülmesi nedeniyle haklı olarak feshedildiğini fazla çalışma yapmasına, hafta tatillerinde ve ulusal bayram, genel tatillerde çalışmasına rağmen ücretlerinin ödenmediğini, yıllık izin kullandırılmadığını, karşılı olan ücretlerin ödenmediğini iddia ederek kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram, genel tatil ücreti, davacının tasarruf teşvik fon hesabına yatırılmayan paraları ve nemalarının ödetilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davacının taleplerinin zaman aşımına uğradığını iş yerinde 01.04.1996 – 07.11.2007 tarihleri arasında çalıştığını, hizmet akdini davacının tek taraflı ve bildirimsiz olarak feshettiğini, davacının ücretinin 585 TL olduğunu, işyeri şartlarının davacı aleyhine değiştirilmediğini savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı taraf yasal süresi içinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı dava dilekçesinde davalıya ait işyerinde 07.11.2007 tarihine kadar çalıştığı iddiasıyla alacak talep etmiş olup hükme esas alınan bilirkişi raporunda hizmet sonunun 31.12.2007 tarihi kabul edilerek yapılan hesaplamayla ve talep aşılarak sonuca gidilmesi hatalıdır.
3- Somut olayda; davacı işçinin fazla çalışma ücreti isteklerinin kabulüne karar verilmiştir.
Fazla çalışmaların uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca son yıllarda hakkaniyet indirimi yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır (Yargıtay 9.HD. 11.2.2010 gün 2008/17722 E, 2010/3192 K; Yargıtay, 9.HD. 18.7.2008 gün 2007/25857 E, 2008/20636 K.). Ancak fazla çalışmanın tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir.
Tanık beyanları ile saptanan fazla mesai ücretinde uygun oranda hakkaniyet indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 27.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.