Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki şikayetçiler vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Mahkemece, yüze karşı verilen kısa kararda, “Şikâyetin Reddine” karar verilmesine karşın, gerekçeli kararda ret veya kabul yönünde bir karar verilmediğinden kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki meydana getirilmişitir.
T.C. Anayasası, yargılamanın aleniyeti ilkesini benimsemiştir. Bunun anlamı, yargılama açık yapılacak ve yargılamanın sonunda verilen karar açıkça belirtilecektir. HUMK’nun 382.maddesi gereğince, sonradan yazılacak gerekçeli kararın da bu kısa karara uygun olması gerekir. Aksi halde yargılamanın aleniyeti ilkesi zedelenmiş ve mahkeme kararına güven sarsılmış olacaktır. Yargıtay İçtihatları Birleştirme Genel Kurulu’nun 10.04.1992 tarih 7/4.sayılı kararında da kısa kararla gerekçeli kararın çelişkili bulunmasının bozma nedeni sayılacağının belirtilmiş olmasına göre, mahkemece yapılacak iş, önceki karar ile bağlı olmaksızın çelişkinin giderilmek suretiyle yeni bir karar vermekten ibarettir.
SONUÇ  : Şikayetçiler vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 25/11/2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.