Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/3343 Esas 2019/5146 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3343
Karar No: 2019/5146
Karar Tarihi: 25.11.2019

Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/3343 Esas 2019/5146 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın mağdurunu kasten öldürmeye teşebbüs suçunu işlediği gerekçesiyle 10 yıl hapis cezasına çarptırıldığını belirtti. Katılanın avukatının yetkisinin olmadığına dair duruşmayı reddetme kararı verilerek, deliller incelendi ve suçun sübutu kabul edildi. Mahkeme, takdiri indirim nedenlerinin tayin edilmesine karar verdi. Sanık hakkındaki suçlamaların ve yerinde görülmeyen itirazların reddedilmesiyle, hüküm ONANDI ve sanık tutukluluk halinin devamına karar verildi.
Kanun Maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu (TCK) 81/1
- TCK 35/2
- TCK 62/1
- TCK 53/1-2-3
- TCK 63

1. Ceza Dairesi 2019/3343 E. , 2019/5146 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : TCK"nin 81/1, 35/2, 62/1, 53/1-2-3. ve 63. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Katılan vekilinin yetkisi olmadığından duruşmalı inceleme isteminin CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."ın mağdur ..."e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin ve takdiri indirim nedenlerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, katılan vekilinin teşebbüs nedeniyle eksik ceza verildiğine, takdiri indirim nedenlerinin uygulanmaması gerektiğine, sanığın tarafsız yargılanmadığına, suç vasfına vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün, tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, sanık hakkında tayin olunan ceza miktarı ile tutuklu kaldığı süre dikkate alınarak sanığın tahliye talebinin reddine, 25/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.