İş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/2696 Esas 2019/1010 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2696
Karar No: 2019/1010
Karar Tarihi: 04.02.2019

İş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/2696 Esas 2019/1010 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan mahkumiyetine karar verilmiş ancak kazanılmış hak nedeniyle sanıkların cezasının ayrı ayrı 1'er yıl hapis cezası üzerinden infazına karar verilmesi gerektiği göz ardı edilerek, sanıkların 1'er yıl hapis cezası ile cezalandırılması hatalı bulunmuştur. Ayrıca lehe bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinin sanıklara yükletilmesi de hatalıdır. Bu nedenlerle hükümler bozulmuş, ancak yeniden yargılama yapılmasına gerek olmadığından sanıkların cezaları ayrı ayrı 1'er yıl hapis cezası üzerinden infaz edilerek ve yargılama giderleri Devlet Hazinesi'ne yüklenerek hükümler düzeltilmiştir. Kanun maddeleri ise CMUK'nun 326/son maddesi ve 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi olarak belirtilmiştir.

17. Ceza Dairesi 2017/2696 E. , 2019/1010 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanıklar hakkında CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakka konu olan cezanın 1 yıl hapis cezası olduğu ve infazın bu miktar üzerinden yapılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, kazanılmış hak oluşturduğundan bahisle sanıkların 1’er yıl hapis cezası ile cezalandırılmalarına karar verilmesi,
2-Lehe bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinin sanıklara yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ile sanık ... ve müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “CMUK"nun 326/son maddesi gereğince sanıkların neticeten ayrı ayrı 1 ER YIL HAPİS CEZASI İLE CEZALANDIRILMALARINA" cümlesi çıkarılarak yerine "CMUK"nun 326-son maddesi uyarınca kazanılmış hak nedeniyle sanıkların cezalarının ayrı ayrı 1’er yıl hapis cezası üzerinden infazına" ibaresinin yazılması ve ayrıca yargılama giderlerine ilişkin bölümün çıkartılarak, yerine ""Bozma öncesi yargılama gideri bulunmadığı anlaşılmakla lehe bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinin Devlet Hazinesi"ne yüklenmesine,” cümlesinin yazılması suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.