Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2014/14191 Esas 2015/17937 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : İş Mahkemesi
Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle; 03.09.2009 tarihinde meydana gelen iş kazası sonucu ölen ve işe girişi süresinde Kuruma bildirilmeyen sigortalının hak sahiplerine bağlanan gelirler nedeniyle uğranılan Kurum zararının rücuan tahsiline ilişkin davada, 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5510 sayılı Kanunun yürürlüğü sonrasında gerçekleşen olaylardan kaynaklanan rücuan tazminat davalarında uygulanması gerekliliği karşısında, davanın yasal dayanağı 5510 sayılı Kanunun 23. maddesi olduğu ve bu kapsamda gerçek zararın hesap edilmesi gerekmediği halde, Mahkemece yanılgılı değerlendirme sonucunda 506 sayılı Kanunun 10. maddesinin hükmün gerekçesinde yasal dayanak olarak gösterilmiş olması ve gerçek zarar hesabı yapılması isabetsiz ise de; belirtilen hususun davalının kusuru ile sorumlu olduğu zarar miktarının usul ve yasaya uygun şekilde belirlenmiş olması nedeniyle sonuca etkili olmamasına göre, yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıdan alınmasına, 27.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.